به گزارش رادیو ورزش؛ سید امیر حسینی، از مدیران ورزشی پیرامون سابقه ورزشی خود در عرصه ورزش كشور بیان كرد: قبل از انقلاب دانشجوی مدرسه عالی ورزش بودم. در بازیهای آسیایی 1974 تهران داور دوومیدانی بودم. همزمان با دوره دانشجویی به عنوان معلم ورزش مدارس تهران هم كار كردم. در صحنه های مختلف انقلاب حضور داشتم. بعد از انقلاب به عنوان دبیر ورزش شهرستان هرسین كرمانشاه مشغول بكار شدم. در دهه 60 در آموزش و پرورش معاون مدیر كل و مدیر كل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش بودم. در سمتهای نائب رئیس كمیته ملی المپیك، رئیس فدراسیون هندبال، مدیر ورزش صداوسیما، دبیر كل كمیته ملی المپیك، معاون سازمان تربیت بدنی، رئیس آكادمی ملی المپیك، موسس و دبیر كل فدراسیون بین المللی ورزش زورخانه ای، موسس و رئیس آكادمی ملی المپیك و پارالمپیك، قائم مقام فدراسیون شطرنج و رئیس فدراسیون ورزش كارگری خدمتگزاری كرده ام.
حسینی درخصوص مشكلاتی كه ورزش كشور در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی با آن مواجه بود؛ بیان كرد: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با معضل نیروی انسانی تحصیل كرده و كارآمد روبرو بودیم. در دهه 60 تلاش كردیم كه نیروی انسانی آموزش و پرورش را سامان دهیم. در این راستا در آموزش و پرورش دو مركز تربیت معلم یكی مختص دختران و دیگری پسران ایجاد كردیم. این دو مركز توانستند به تربیت نیروی انسانی كمك شایانی كنند. مشكل دیگر ما این بود كه در اوایل انقلاب ورزش یك امر طاغوتی و غیر لازم دانسته می شد. ما تلاش كردیم از نظر فرهنگی این موضوع را مطرح كنیم كه ورزش می تواند یك ابزار تربیتی موثر در خدمت اهداف انقلاب باشد. بعلاوه ارتباطمان را با شخصیتهای تاثیرگذار بیشتر كردیم. به حوزه های علمیه رفتیم و كار فرهنگی خوبی شكل گرفت. در شرایط جنگ مشكل بزرگ ما منابع مالی بود. با این حال سعی كردیم ورزش به عنوان ابزار توسعه و امری در دیپلماسی عمومی و معرفی چهره انقلاب مطرح شود.
وی در ادامه عنوان كرد: اولین حضور رسمی ما بعد از انقلاب در بازیهای آسیایی 1982 دهلی بود كه بسیار خاطره انگیز بود. مسلمانان هند ساعتها پشت درب فرودگاه منتظر كاروان ورزشی ایران بودند و زمانی كه وارد فرودگاه شدیم؛ سرود "خمینی ای امام" طنین انداز شد.
حسینی در رابطه با حضور زنان بعد از انقلاب و با حجاب اسلامی در عرصه های ملی و بین المللی ورزش بیان كرد: انقلاب اسلامی باید تعریف جدیدی از ورزش ارائه می كرد. یكی از این تعریفها، جایگاه زنان در ورزش بود. علما نیز اعلام كرده بودند ورزش بانوان اشكالی ندارد و می توانند توانمندی های خود را برای معرفی انقلاب دنبال كنند. اما حضور بانوان با حجاب اسلامی مورد قبول جامعه بین الملل نبود. در دهه هشتاد به این نتیجه رسیدیم كه الگویی از زن مسلمان داشته باشیم. فدراسیون بانوان كشورهای اسلامی را شكل دادیم و اولین دوره آن در ایران تشكیل شد. در ابتدا كمیته بین المللی المپیك با آن موافق نبود. دومین دوره ای كه این رقابتها آغاز شد؛ اعضای كمیته بین المللی المپیك را دعوت و استدلال كردیم كه تنوع فرهنگی می تواند به توسعه ورزش كمك كند. یكی از نقاط قوت ما در این چهل سال این بود كه توجه جهانی را به فرهنگ اسلامی جلب كردیم. كم كم فدراسیونهای جهانی مختلف مخالفت خود را از حضور بانوان با حجاب اسلامی كنار گذاشتند و الگو زن ورزشكار مسلمان را پذیرفتند.
وی تصریح كرد: در برنامه دوم توسعه بخش ورزش مورد توجه قرار گرفت و مصوبات خوبی تصویب شد. یكی از این مصوبات قانون كار بود كه همه كارفرمایان را موظف می كرد تا برای كارگران امكانات ورزشی فراهم كنند یا مبلغی به ازای هر كارگر به وزارت كار واریز كنند. فدراسیونها از نظر سخت افزاری و نرم افزاری روند رو به رشدی داشتند. تعداد فدراسیونها، انجمن ها و رشته های ورزشی افزایش یافت. در برنامه سوم الویت به زیرساختها و توسعه فضای ورزشی اختصاص یافت و تاكید بر ایجاد اماكن ارزان و زود بازده بود. در دهه هفتاد اتفاقات خوبی در ورزش افتاد. حضور تیم فوتبال در جام جهانی بعداز برد استرالیا، انعكاسی قوی در سطح دنیا برای علاقمندان به ایران و انقلاب داشت. در سال 79 ایران به عضویت كمیته بین المللی المپیك درآمد. همچنین آكادمی ملی المپیك افتتاح شد و به عنوان مركز تمرین برتر دنیا شناخته شد. بدین ترتیب زیرساختهای ورزش قهرمانی هموار شد. در دهه هشتاد و در زمان علی آبادی برنامه های زیربنایی آنچنان كه باید و شاید پیش نرفت و فراز و فرودهایی وجود داشت. بزرگترین دستاورد این دهه كسب بهترین نتیجه در المپیك لندن بود. در دهه نود و ریاست جمهوری روحانی حوزه ورزش با ابهام روبرو شد و خیلی ا ز انتظارات با موانع روبرو بودند.
حسینی در مورد تغییر سازمان تربیت بدنی به وزارت ورزش و جوانان اظهار كرد: تغییر سازمان تربیت بدنی به وزارت ورزش و جوانان باعث شد محدودیت بیشتری ایجاد شود. قدرت تصمیم گیری و ریسك را از مدیران عالی رتبه گرفت. سازمان تربیت بدنی قدرت تصمیم گیری بیشتری داشت. درحالیكه وزارت ورزش محدودیت بیشتری برای تصمیم گیری داشت و ورزش بیشتر دولتی شد.
ویژه برنامه "فوق العاده" جمعه 16 آذر با اجرای درخشنده بود. این برنامه جمعه ها از ساعت 19:05 تا 20 از رادیو ورزش پخش می شود.