17ربیع الاول
سكوت عقربه ها را زمان به وجد آمد
حضور سبز تو را آسمان به وجد آمد
قدم گذاشتی آهسته در دل دنیا
جهان به شوق در آمد، جهان به وجد آمد
همین كه نام تو را بادها پراكندند
نه چشم و گوش، كه حتّی زبان به وجد آمد
اذان به نام قشنگت رسید و از هیجان
به گوش خویش شنیدم اذان به وجد آمد
ستاره ها كه به پایت به سجده افتادند
از این خبر، همه ی كهكشان به وجد آمد
كرانه های زمین از محبتّت پر بود
كران كران همه ی بی كران به وجد آمد
در انتظار تو خشكیده بود باغ جهان
تو آمدی و جهان ناگهان به وجد آمد
