به گزارش رادیو ورزش؛ ورزش بخشی از روند تحولات كلی جامعه است و افكار عمومی را تحت تاثیر قرار می دهد. بر این اساس ورزش در جامعه دارای رنگ و بوی فرهنگی می شود و چنین نسبیت فرهنگی از پدیده ورزش در حوزه مطالعات اجتماعی بیانگر این موضوع است كه پدیده ورزش به عنوان یك محصول اجتماعی و فرهنگی مستقل از جامعه نیست و در كل نظام اجتماعی تكامل پیدا می كند.
هر جامعه ای دارای مبنای ارزشی و هنجارهای خاص خودش است و ورزش بیانگر نظام اجتماعی، فرهنگی و تصویری از نظام ارزشی و هنجاری جامعه است كه در آن ورزش انجام می شود. همینطور ورزش بازتاب بحران های اجتماعی، گرایش ها، مدها، شیوه های نگرش و مواردی از این دست در یك جامعه به حساب می آید و هر چیزی كه در جامعه است در ورزش هم وجود دارد. ورزش دنیای كوچك شده جهان است.
در المپیك 2008 پكن با كسب مدال طلای هادی ساعی سرزندگی و شادی به جامعه آن زمان كه كمی دچار افسردگی شده بود؛ بازگشت. هادی ساعی، پرافتخارترین ورزشكار ایران در تاریخ المپیك در این خصوص بیان كرد: در آن زمان تقریبا همه ورزشكاران از مدال های بزرگ كه چشم تمام دنیا به آن بود؛ دست خالی بودند. از آنجایی كه جامعه ما جامعه جوانی است و جوانان مسائل بین الملل را بیشتر دنبال می كنند. حتی بسیاری از افرادی كه ورزش را دنبال نمی كنند؛ در زمان المپیك و مسابقات بزرگ پیگیرند. یك ورزشكار می تواند به عنوان بزرگترین سفیر یك كشور در جامعه بین المللی نقش ایفا كند. از طرفی زمانی كه جوانان ورزشكاری را دوست دارند؛ بیشتر از او حرف شنوی دارند و تاثیر می پذیرند. به همین سبب در جامعه وظیفه ورزشكاران سنگین تر از سایر افراد است.
هادی ساعی در بازی های 2012 لندن به عنوان كاندیدای كمیسیون ورزشكاران كمیته بین المللی المپیك حضور پیدا كرد؛ اما برخوردهایی كه انجام شد؛ زشت و زننده بود و در نهایت یك سكوی مهم در عرصه بین المللی را كه می توانست برای كشورمان بسیار مفید باشد؛ از دست دادیم. ساعی درباره این موضوع توضیح داد: شیطنت هایی از سمت جامعه ورزشی خودمان باعث این موضوع شد. اما حساب مردم از دولت مردان، سیاسیون و ... كمی متفاوت است. مردم ما نجیب و با محبت هستند و همین محبت باعث می شود كه ورزشكاران به میدان بروند و از جانشان مایه می گذارند. اگر این حسادت ها و بحث های سیاسی نباشد؛ مطمئنا جایگاه ما در ورزش دنیا خیلی بالاتر از این می تواند باشد. من نماینده ورزش ایران بودم و كمتر كسی از میان ورزشكاران سایر كشورها این حجم مدال و افتخارات را داشت. متاسفانه كج سلیقه گی ها و عدم حمایت ها منجر به عدم موفقیت من شد.
وی تاكید كرد: ما در كشورمان قهرمانان و فرصت های دیگری هم داریم كه این شرایط را دارند و می توانند در چنین مجامعی شركت كنند. باید تلاش كنیم تا بتوانیم چنین جایگاهی را برای كشورمان بدست بیاوریم. این جایگاه شخصی نیست بلكه شخص منتخب نماینده كشورمان است. ما باید از داخل خودمان را درست كنیم تا بتوانیم به جوامع بین المللی نفوذ كنیم. وقتی حسادت ها آنقدر زیاد است كه از فعالیت یكسری از ورزشكاران جلوگیری می كنند و می ترسند كه یك ورزشكار بخواهد جایگاه و موقعیت آنها را تنگ كند و او را حذف می كنند؛ مطمئنا در موقعیت بین المللی هم همین اتفاق می افتد.
سه ماه گذشته انتخابات كمیسیون ورزشكاران در فدراسیون جهانی تكواندو برگزار شد. اما متاسفانه من را به عنوان نماینده ایران معرفی نكردند. بطوری كه رئیس فدراسیون جهانی از این موضوع متاسف شد و به من گفت: مطمئن بودیم كه رای می آوری و می خواستیم تا عضو هیئت اجرای فدراسیون جهانی باشی.
آنها به دنبال انتخاب پرافتخارترین ها هستند و ما می توانستیم صاحب آن باشیم. رئیس فدراسیون تكواندوی ما سالهاست كه به دنبال این پست است ولی نمی تواند. متاسفانه كسانی رئیس فدراسیون هستند كه 20 سال در این پست مانده اند و توانایی چند كلمه صحبت كردن به زبان انگلیسی را ندارند و از ترس این عدم توانایی در برقراری ارتباط با سایرین هیچوقت در جایگاه های بین المللی حاضر نمی شوند.
تمام دنیا بروز حركت می كند و سعی دارد از جوانان بهره ببرد. همچنین با حضور جوانان و پیشكسوتان اتاق فكری ترتیب می دهند. زمانی كه شخصی كه مثلا 25 سال در پستی درجا می زند و انگیزه ای برای حركت بیشتر ندارد؛ تمام مجموعه هم درجا می زنند و پیشرفتی ندارند.
ساعی برای چند دوره عضو شورای شهر تهران هم بود و مردم به وی اعتماد كردند. وی پیرامون این موقعیت گفت: این اعتمادی بود كه مردم تهران به ما كردند. اما افراد هم باید پتانسیل و توان قبول این مسئولیت را داشته باشند. من هم در رشته تربیت بدنی و هم شهرسازی درس خوانده ام. شاید برخی فكر می كنند كه ورزشكار فقط باید به ورزش بپردازد. ورزشكاران ما توانمندند و می توانند در رشته های مختلف تحصیل كنند و مسئولیت های مختلف را بپذیرند و در كنار آن قهرمان ورزشی هم باشند. البته ورزشكارانی هم بودند كه توانایی قرار گرفتن در موقعیت های این چنینی را نداشتند.
زمانی كه 11 سال قبل من و علیرضا دبیر وارد این شورا شدیم تهران 18 مجموعه ورزشی داشت كه خوشبختانه به 400 مجموعه ورزشی رسید و این افتخار بزرگی برای جامعه ورزش است. همچنین تمام تلاشمان را داشتیم تا دو مجموعه خوب شهرمان را برای تمرینات اختصاصی در اختیار باشگاه های استقلال و پرسپولیس قرار بدهیم كه موفق شدیم.
برنامه فرهنگ و ورزش یكشنبه 12 آذر كاری از گروه تفریحات ورزشی با اجرای حسین شریفی بود. این برنامه جهت اعتلای فرهنگ ورزش روزهای شنبه تا چهارشنبه از ساعت 12 تا 13:30، از رادیو ورزش پخش می شود.