شهادت امام باقر علیه السلام

روز واقعه:7 ذی الحجه
سال 114 هجری قمری
امام محمد باقر علیه السلام در هفتم ذی الحجه سال 114 و به قولی در ربیع الاول و یا ربیع الثانی سال 114 به شهادت رسید. گفته شده كه آن حضرت را حاكم مدینه ابراهیم بن ولید بن عبدالملك بن مروان به زهر شهید كرده است و به نظر می رسد اینكار به امر هشام بن عبدالملك (خلیفه وقت) صورت گرفته است.

مسموم شدن امام باقر علیه السلام
آن چه مسلم است این است كه امام باقر علیه السلام با طرح مرموز و مخفیانه هشام بن عبدالملك، مسموم شده و به شهادت رسید، ولی عامل و چگونگی آن به روشنی مشخص نیست. بعضی می نویسند: ابراهیم بن ولید بن یزید بن عبدالملك (پسر برادر زاده هشام) آن حضرت را مسموم نمود. و بعضی می نویسند: زید بن حسن به دستور هشام، زهر را به زین اسب مالید و اسب را به حضور امام باقر علیه السلام آورد، و اصرار كرد كه آن حضرت بر آن سوار گردد، آن حضرت ناگزیر بر آن سوار شد و آن زهر در بدن او اثر كرد، به گونه ای كه ران هایش متورم شد و سه روز به سختی در بستر بیماری افتاد و سرانجام به شهادت رسید.

آن حضرت ساعات آخر عمر، كفن های خود را كه پارچه سفیدی كه با آن احرام به جا آورده بود مشخص نمود.


از كف برفت صبر و نماندش دگر قرار دین شد تهی زمخزن اسراركردگار
از ضعف برجبین منیرش عرق نشست اركان پنجمین امامت زهم شكست
گاهی زبان به ذكر حق و گه شدی به هوش از دل كشیده آه شرربار و شد خموش[1]