به گزارش رادیو ورزش؛ دكتر سعید نقیبی، كارشناس استعدادیابی، در پاسخ به این پرسش كه مرز بین استعداد و مهارت چطور تشخیص داده می شود، عنوان كرد: بحث مهارت اكتسابی و بحث استعداد ذاتی است. بنابراین آنچه كه ما به عنوان مهارت می شناسیم، در گذر زمان و با تمرین بدست آمده است. در فرآیند استعدادشناسی باید به سمت شاخص هایی برویم كه خلوص بالاتری داشته باشند و بیشتر منوط به عوامل تثبیت شده در كودك باشند. در این صورت نتایج قابل اعتمادتر خواهند بود.
وی تصریح كرد: یكی از عوامل استعدادشناسی مهارت است. مهارت در استعدادیابی تخصصی نقش دارد و در استعدادیابی اولیه یا مقدماتی تأثیر آنچنانی ندارد. وقتی تصمیم داریم بین 30 یا 50 رشته استعدادیابی انجام دهیم، عامل مهارت را زیاد دخیل نمی كنیم. در این بخش روی شاخص های پایه ای تری مثل ویژگی های پیكرشناسی و آمادگی جسمانی متمركز می شویم و اگر سن فرد بالای 12 سال باشد، به سمت ویژگی ها روانشناختی می رویم.
دكتر نقیبی ادامه داد: درصورتیكه تصمیم داشتیم بین 3 تا 4 رشته استعدادیابی كنیم به سمت شاخص های مهارتی می رویم. شاخص های مهارتی كمك می كنند كه استعداد فرد را شناسایی كنیم و این بخش قطعاً تحت تأثیر تمرین قرار دارد. در این نوع استعدادیابی كودكی كه سابقه تمرین مهارت را دارد، مطمئناً موفق تر خواهد بود؛ به همین جهت باید فرصت برابر تمرین به همه كودكان بدهیم و سپس تست مهارت را از آنها اخذ كنیم.
وی، در خصوص نحوه صحیح شناسایی استعداد كودكان برای فعالیت در رشته وزنه برداری گفت: یكی از نكاتی كه مردم آن را مورد توجه قرار می دهند، جسه و اندام كودك است و بر اساس آن فرزندان خود را به سمت رشته ای مثل وزنه برداری سوق می دهند. در صورتیكه این ملاك كافی نیست و بلكه بحث قدرت، نیرو، محاسبات بیومكانیك و طول اهرم ها در وزنه برداری بسیار اهمیت دارد.
برنامه سكوی من، با اجرای محمودوند، هر سه شنبه 13:35 به مدت 25 دقیقه از شبكه رادیویی ورزش تقدیم علاقه مندان می شود.