به گزارش رادیو ورزش؛ حسین خداپرست، قهرمان پیشین اتومبیلرانی، در پاسخ به این سوال كه از چه زمانی خود را با این ورزش عجین كردید، اظهار داشت: من از زمانیكه گواهینامه گرفتم، فعال بودم؛ البته قبلش هم به این رشته علاقه داشتم. از سال 48 وارد مسابقات اتومبیلرانی شدم. ابتدا پدرم یك مقدار مخالفت داشت؛ اما به مرور عادت كرد.
خانواده تصور می كردند كه اتومبیرانی رشته خطرناكی است؛ اما بعد دیدند كه اینطور نیست و با تجهیزات كامل می توان خود را آسیب محافظت كرد.
وی، نیز در پاسخ به این پرسش كه در دوران آغاز فعالیت شما چه بخش هایی از مسابقات اتومبیلرانی برگزار می شد، عنوان كرد: ما مسابقات رالی داشتیم. مسابقات سرعت ها در مكان های مختلف برگزار می شد. شروع مسابقات سرعت در قلعه مرغی بود؛ اما بعد از اینكه از آنجا اخراجمان كردند در نمایشگاه بین المللی، در مجموعه ورزشی آزادی و پارك ارم مسابقات را برگزار می كردیم. رقابتهای اسلالوم هم در پاركینگ های بزرگ و پایانه آزادی فعلی انجام می دادیم. مسابقات تپه نوردی در سوهانك و جاجرود برگزار می شد.
رالی هایی كه انجام می شد در مسافت های 3 هزار تا 4 هزار كیلومتر صورت می گرفت و بسیار سخت بود. تست سرعت به آن شكل نداشتیم. مسابقات سرعت را در جاده ای انجام می دادیم كه راندن با سرعت بالا در آن مسیر بسیار مشكل بود.
خداپرست، در خصوص میزان علاقه مندی مردم به این رشته ورزشی گفت: امروزه با توجه به اینكه جمعیت كشور چندین برابر شده و ماشین های بهتری آمده است و نیز مكان ثابتی برای رقابتها مشخص شده است، تعداد علاقه مندان به اتومبیلرانی افزایش یافته است؛ البته 10،15 سال قبل تعداد تماشاچیان شاید یك مقدار به نسبت بیشتر از اكنون بود.
این پیشكسوت اتومبیلرانی، عنوان كرد: سال 79 برای ایجاد پیست كیش پیشنهاد دادم كه آن زمان نه بحرین پیست فرمول یك داشت و نه چین، آذربایجان و تركیه. من كیش را به این خاطر انتخاب كردم كه منطقه آزاد بود و نیز بین دو فصل كه فرمول یك تعطیل است و اروپا بسیار سرد است، ماشین ها برای دور بعد جای تست می خواستند و كیش می توانست مكان بسیار خوبی باشد.
برنامه یك فنجان چای داغ، امروز با اجرای خراسانی، كاری از گروه علوم ورزشی بود كه این برنامه هر روز به جز جمعه ها ساعت 11:30 به مدت 30 دقیقه از شبكه رادیویی ورزش تقدیم شنوندگان می شود.