به گزارش رادیو ورزش؛ نادر لطیفی، پیشكسوت فوتبال، خود را اینطور معرفی كرد: 77 سال سن دارم. از 16 سالگی در فوتبال بودم. كار مربیگری، معلمی، سرپرستی كردم؛ مسئول برگزاری مسابقات بودم و نیز در تیم ملی هم بازی كردم. من در كوچه مسجد جامع كه بین بازار آهنگران و بازار بین الحرمین قرار دارد، متولد شدم. پدرم در این محله كاسب بود. تا سن 9 سالگی در این منطقه زندگی كردیم و بعد از آن به كوچه آبشار نقل مكان داشتیم. منزل ما جایی بود كه در 20 متری آن یك زمین خاكی برای فوتبال وجود داشت كه به چاردیواری معروف بود. ما در این زمین با بچه های هم محلی فوتبال بازی می كردیم. از همان دوران كودكی فعالیت در فوتبال را آغاز كردم.
زمانی كه بازی فوتبال من قابل توجه شد، پرویز كوثرمدار بازی من را پسندید و گفت من در این رشته آینده خواهم داشت. آن زمان ها مثل اكنون نبود كه رده های نونهال و نوجوان و جوان و امید و بزرگسال داشته باشیم. یك تیم كودك تهران جوان بود كه در ورزشگاه شماره 3 و در زمینی خاكی تمریناتشان انجام می شد. كوثرمدار من را به این تیم برد. بعد از دو سال فعالیت در باشگاه تهران جوان، در سن 13 سالگی یك ملی پوش به نام حسین مقیمی و داوری به نام سعید صدری بنده را به باشگاه شعاع بردند.
وی، به برخی دوستان هم محلی كه در فوتبال موفق شدند، اشاره كرد و گفت: برخی از دوستانم به تیم ملی راه پیدا كردند. پرویز میرزا حسن، احمد رحیمی، هوشنگ گودرزی، احمد منشی زاده، مرتضی شركا، اسماعیل دربندی، از دوستانی بودند كه در فوتبال پیشرفت كردند.
لطیفی، در ادامه افزود: منطقه ای كه منزل ما قرار داشت، همه بچه ها فوتبالی بودند و این باعث شد من به فكر تیم محلی بیافتم. در سال 36 یك تیم محلی ساختیم. بعد از 2 سال به یك داور بین المللی به نام حاج ابوالحسن گفتم كه می خواهم یك تیم باشگاهی ایجاد كنم و در مسابقات شركت كنیم. ابولحسن گفت من برای شما جایی درست می كنم كه بتوانید در باشگاه ها بازی كنید.
وی، به زمان ورود خود به تیم ملی اشاره كرد و گفت: من در تیم شعاع بودم كه فكری بنده را به تیم ملی دعوت كرد. این اتفاق زمانی بود كه تیم ملی ایران مسابقات مقدماتی المپیك توكیو را داشت.
برنامه یك فنجان چای داغ، با اجرای پیرایرانی، به تهیه كنندگی عبادالله رضایی، كاری از گروه علوم ورزشی بود كه این برنامه هر روز به جز جمعه ها ساعت 13:05 به مدت 30 دقیقه از شبكه رادیویی ورزش تقدیم شنوندگان می شود.