حسین خوشخوان پیشكسوت داوری كشورمان در گفتگو با برنامه داورانه رادیو ورزش در خصوص علت ورود خود به عرصه داوری گفت: من در یك خانواده ورزشی و اهل داوری رشد كردم و در سال 1350 به تبعیت از برادرانم وارد عرصه داوری شدم و فقط عشق و علاقه بود كه باعث ماندگاری در داوری می‌شد وگرنه از لحاظ مالی تقریبا چیز دندان گیری نبود و به طور مثال من یك دربی را 800 تومان حق الزحمه برای داوری گرفتم.

خوشخوان درباره اخلاق در داوری گفت: در اقصی نقاط كشورمان داوران مشغول قضاوت هستند و شرایط ویژه اخلاقی باعث تفاوت قضاوت‌ها می‌شود.

پیشكسوت داوری درباره قضاوت برادرانش در دربی ها بیان كرد: من قصد طرفداری از برادرانم را ندارم، اما در آن دو بازی معروف با آن تعداد تماشاگر تقریبا قضاوت بی نقصی را شاهد بودیم.

خوشخوان افزود: در شرایط فعلی و با وجود تكنولوژی‌های جدید كار داور سخت‌تر شده و باید حواس داور بسیار جمع باشد و از این فضا برای تقویت قضاوت‌ها استفاده كنند.

پیشكسوت داوری در پایان در خصوص تفاوت اخلاقی و شخصیتی داوران فعلی و گذشته تصریح كرد: من از سال 75 به بعد قضاوت را كنار گذاشتم و آقای صالحی من را مجددا دعوت به كار كرد، اما من واقعا انگیزه‌ای نداشتم چون در آن زمان واقعا امكانات وجود نداشت و نسبت به شرایط فعلی واقعا ضعیف بود به طور مثال من در یك كلاس داوری مشغول یادگیری بودم كه وسط كلاس مدرس به من گفت شما فردا غروب باید در مشهد قضاوت كنید و در آن شرایط با آن حقوق‌های كم و آن امكانات كم من مجبور شدم با اتوبوس راهی مشهد شوم تا قضاوت كنم و مجددا با اتوبوس به تهران برگردم و قضاوت كنم و با این شرایط قضاوت را ادامه می‌دادم.

انتهای پیام/