رسول_خادم، رییس فدراسیون كشتی با ارسال نامه‌ای به اعضای مجمع عمومی فدراسیون كشتی از سمت خود استعفاء كرد.
* وفاداری هیات كشتی استانها موجب بازگشت من بود
حدود هفت ماه پیش، بعد از اعلام استعفای اسفندماه، هیچ قصدی برای بازگشت نداشتم. اما محبت و وفاداری اعضای محترم مجمع عمومی فدراسیون كشتی، به ویژه روسای هیات كشتی استان ها و جمعی از خانواده بزرگ كشتی، با توجه به در پیش بودن مسابقات بازی های آسیایی و شرایط خاصی كه در فضای كشتی كشور ایجاد شده بود، مجبور به بازگشتم كرد.در واقع در برابر مشی جوانمردانه روسای هیات كشتی استانها و پافشاری ایشان در مقابل برخی از جریاناتی كه موافق این بازگشت نبودند، هیچگونه امكان حساب و كتاب عاقلانه، جایز نبود.پشیمان هم نیستم. هفت ماه بیشتر در كنار خانواده كشتی در شرایط سخت و دشوار اقتصادی و اجتماعی كشور تلاش كردم. هرچند بضاعت من محدود بود و مصائب فراوان....
* مسابقات تداركاتی ابزار جدی موفقیت كشتی ایران در جهان است
اكنون ضرورت دارد با شما عزیزان، اعضای محترم مجمع عمومی فدراسیون كشتی، چند نكته را بعنوان آخرین نكات در میان بگذارم.
اول اینكه همه از كشتی انتظار داریم برای كشور مدال المپیك بدست آورد و همیشه در مسابقات جهانی در كورس رقابت میان سه یا چهار كشور برتر دنیا باشد.این انتظار گرچه مانند عملكرد بقیه تیم های رقیب ما (بغیر از روسیه)در دنیای كشتی، همیشه قابل تحقق نیست، اما شایستگی قهرمانان ما و جایگاه فنی كشتی ایران ایجاب می كند كه با چنین انتظاری نتایج كشتی در مسابقات اصلی(المپیك - جهانی- بازیهای آسیایی)دنبال شود.بر این اساس، همانطور كه چند روز پیش گفتم، اگر قرار باشد چنین انتظاری از كشتی محقق شود، لازم است تداركات و ابزار انجام چنین موفقیت هایی را نیز برای كشتی فراهم نمود.در غیر اینصورت بدلیل بالا رفتن اشتباهات فنی ناشی از عدم حضور در مسابقات بین المللی و تداركاتی، از رقابت فنی با حریفان جا خواهیم ماند و كار به جایی می كشد كه بدلیل این جاماندگی، دغدغه فنی كشتی گیران ایرانی دیگر رقابت با حریفان روس، آمریكا، آذربایجان و ترك نخواهد بود، بلكه مانند شش و هفت سال بعد از سال 1357، حتی نگران رقابت كشتی گیران مطرح مان با حریفان پاكستانی نیز هستیم.
* تلاش شد مسولان مظلومیت و فقر مالی در خانواده كشتی را بفهمند
دیگر اینكه، بعنوان یك ورزشكار قدیمی، مربی و مسوول فدراسیون ورزش ملی كشور، كشتی، بارها و بارها تجربه پیروزی و شكست را در سطوح مختلف داشته و دارم. مسیر ورزش قهرمانی آنهم بویژه در «میدان كشتی» كه از نگاه من چیزی جز «میدان رزم» نیست، مجموعه ای از رنج ها، خستگی ها، پیروزی ها و شكست هاست. آنكس كه تاب و تحمل این فراز و فرودها را ندارد، هرگز در چنین میدانی دوام نخواهد آورد.در این میدان نه شكست ها ناامید كننده هستند و نه پیروزی ها ماندگار....
مطمئن باشیم كشتی ایران نیز با كوچكترین توجهی، در پیچ و خم این فراز و فرودها، خود را جمع می كند و به راه پرافتخار خود ادامه می دهد....
اما آنچه زجری كشنده دارد «فقر»و «مظلومیت» خانواده كشتی است...در این چند سال تلاش كردم آنهایی كه رجالند و بالانشین، این مظلومیت را بفهمند اما....
*در این هفت ماه تلاش شد علیرغم شرایط بحرانی اقتصادی برنامه ها پیگیری شود
دیگر اینكه، در این هفت ماه، خانواده كشتی ایران تلاش نمود تا همانند پنج سال گذشته، علیرغم شرایط بحرانی وضعیت اقتصادی و اجتماعی كشور، برنامه ها و فعالیت های "سازمان مدیریت كشتی كشور"، كه بخشی از آن، حضور در رقابت های بازیهای آسیایی بزرگسالان و مسابقات آسیایی و جهانی در تمامی رده های سنی بود را، پیگیری نماید. قهرمانی آسیا در كشتی آزاد و فرنگی در رده سنی نونهالان، نوجوانان و جوانان، قهرمانی جهان در رده سنی نوجوانان در كشتی آزاد و فرنگی، قهرمانی جهان در رده سنی جوانان در كشتی فرنگی، مقام سومی جهان در رده سنی جوانان در كشتی آزاد، قهرمانی در بازیهای آسیایی در بزرگسالان در كشتی آزاد و فرنگی، عدم دستیابی به نتایج مورد انتظار در كشتی آزاد وفرنگی در مسابقات جهانی در رده سنی بزرگسالان، حضور بانوان كشتی گیر ایران در اولین دوره مسابقه بین المللی كشتی در "كشتی كلاسیك بانوان" و كسب عنوان قهرمانی مسابقات جهانی ورزشهای عشایری در "كشتی پهلوانی" و..... بخشی از فعالیتهای حوزه فنی كشتی ایران، در 7 ماه گذشته در میادین بین الملل بوده است .
*وقتی پاسخی جز «سكوت» برای خواسته های كشتی نداشته باشی، ادامه خوشایندی ندارد
دیگر اینكه،از سن و سال و سابقه محدود من در كشتی گذشته است كه به دنبال ثابت كردن چیزی باشم. همانطور كه از ابتدای حضورم در كشتی گفته ام، معتقد هستم در پذیرش مسئولیت های عمومی، می باید تا جایی به فعالیت خود ادامه داد، كه بتوانی آنچه را بدان اعتقاد داری، انجام دهی. اینكه بخواهی هر روز از مقامی عالیرتبه، طلب حق و‌حقوق ورزش ملی ات را داشته باشی و بعد بنا به سنت سیاسیون، پاسخی جز «سكوت» و یا «....همین است كه هست....» دریافت نكنی، تا یك جایی معنی دارد.....اما ادامه اش اصلا خوشایند نیست....
به هر حال شاید كسان دیگری باشند كه در همین شرایط، بتوانند بهتر از مدیریت فعلی كشتی این مسوولیت ها را دنبال كنند.بسیار خام اندیشی است كه گمان كنی بهترین هستی و تصمیمات تو بهترین تصمیمات است.....
*در این هفت ماه وزارت ورزش گاهی كنار كشتی ایستاد
لطفا به این نكته توجه كنیم كه بخشی از مسائل خانواده كشتی، دیگر ارتباطی با وزارت ورزش ندارد. كشتی مدتهاست كه مجبور است برخی از خواسته هایش را از مقامات عالیرتبه مملكتی دنبال كند....
وزارت ورزش سقف دریافت، اختیارات و توان اجرایی محدودی دارد كه نمی تواند پاسخگوی همه مسائل كشتی باشد. صادقانه اینكه، گرچه انتظارات كشتی بدلیل توقعی كه از این رشته ورزشی در میادین بزرگ بین المللی دارند، به قوت و حقانیت خود باقی است، اما وزارت ورزش در هفت ماه گذشته، چند نوبت، در مواقع سخت، در كنار كشتی ایستاد و این همراهی ارزشمند بود.
*از وزارت ورزش خواسته ام هرچه سریعتر مجمع انتخاباتی كشتی را برگزار كند
و آخر اینكه، همكاران عزیز، اجازه بدهید در «سكوت» و در فضایی «آرام» كناره گیری خود را اعلام كنم. دلیل ادامه فعالیتم در این هفت ماه هم همانطور كه گفتم صرفا محبت و وفاداری شما بود و بس. پیش از اعلام عمومی این نامه، رسما كناره گیری خود را به وزارت ورزش و جوانان اعلام كرده ام و از ایشان خواسته ام با توجه به حدود بیست و یكماه باقی‌مانده به المپیك 2020 ژاپن، هر چه سریعتر مجمع انتخاباتی كشتی را برگزار كنند. مراجع مسوول در وزارت ورزش نیز حتما چنین محبتی را به كشتی خواهند كرد.
*همه تاروپود من از كشتی است و لحظه ای از خانواده كشتی جدا نخواهم بود
لطفا همگی كمك كنیم تا هر چه سریعتر مجمع عمومی تشكیل و مسوول واجد شرایطی كه با فضای اجرایی و جاری كشور هماهنگی لازم را دارد، مسئولیت فدراسیون كشتی را بر عهده بگیرد.از اعضا محترم مجمع فدراسیون كشتی تقاضا دارم....تقاضا دارم ....و تقاضا دارم اجازه بدهند رفع زحمت كنم و اینبار دیگر هیچگونه پیگیری مجددی برای تغییر در این تصمیم را شاهد نباشیم.
همه تاروپود من از كشتی است و لحظه ای از خانواده كشتی جدا نخواهم بود....
