تیم ملی والیبال كشورمان با خرج هزینههای گزاف در جایگاه نهم المپیك توكیو ایستاد و نتوانست انتظارات را برآورده كند.
به گزارش رادیو ورزش؛ تیم ملی والیبال ایران به كار خود در رقابتهای المپیك توكیو خاتمه داد. شاگردان ولادیمیر آلكنو كه با هدف حضور در جمع 4 تیم برتر راهی توكیو شده بودند در نهایت با قبول 3 شكست و كسب 2 پیروزی و قرار گرفتن در رده نهم به پایان خط رسیدند.
تیم ملی والیبال ایران كه سهمیه المپیك توكیو را با هدایت ایگور كولاكوویچ كسب كرد، در ماههای ابتدایی سال جاری انتظار معرفی سرمربی جدید خود را میكشید. با نظر رئیس فدراسیون در پایان فروردین ماه قرارداد ایگور كولاكوویچ بعد از 3 سال همكاری فسخ شد تا فدراسیون به سراغ گزینه بهتری برای قرار گرفتن تیم ملی ایران روی سكوی المپیك برود. بعد از قطعی شدن انتخاب سرمربی خارجی با نظر كمیته فنی، ولادیمیر آلكنو كه هدایت تیم زنیت كازان روسیه را برعهده داشت، به عنوان گزینه نهایی فدراسیون ایران انتخاب شد. هدایت تیم ملی والیبال ایران تا پایان بازیهای المپیك توكیو بر عهده این مربی باتجربه روس خواهد گرفت. در واقع آلكنو برای لیگ ملتهای 2021 و المپیك توكیو هدایت بلندقامتان ایرانی را برعهده گرفت.
زمانی كه آلكنو به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد چند موضوع مهم مورد بحث قرار گرفت؛ یكی اهدافی بود كه باید با وی محقق میشد و دیگری هم دستمزدش بود. داورزنی برای بعد از حضور آلكنو در ایران مدعی شد كه او قول سكوی المپیك داده و هدف خودش هم حضور در جمع 4 تیم برتر المپیك بود.
حالا والیبال كشورمان بدون دستاوردی به كارش در المپیك توكیو خاتمه داد؛ نه خبری از حضور در نیمهنهایی بود و نه خبری از حضور روی سكو. شاگردان آلكنو با عنوان نهمی مشترك با آمریكا كارشان را تمام كردند، اما موضوع دوم این است كه نهمی المپیك چند هزار دلار برای والیبال ایران آب خورد؟ در واقع مبلغ قرارداد آلكنو چقدر بود كه این افتضاح را به بار آورد؟
چندی پیش رسانهها در خصوص قرارداد آلكنو نوشتند كه وی گرانقیمتترین مربی تاریخ والیبال ایران محسوب میشود و ماهیانه حدود 40 تا 50 هزار دلار دریافت میكند. این موضوع هیچگاه از سوی مسئولان فدراسیون تكذیب نشد تا رنگ و بوی واقعیت به خود بگیرد. با توجه به مدت قرارداد آلكنو، مبلغ قرارداد توماس توتولو (دستیار آلكنو) و البته قیمت ارز در كشورمان به نظر میرسد حدود 9 میلیارد تومان برای تانك روسی هزینه شده است. هزینهای كه در نهایت دستاوردی غیر از دوازدهمی لیگ ملتها و نهمی مشترك المپیك توكیو نداشت!
سوال اینجاست كه آیا واقعاً این عناوین نیازمند میلیاردها هزینه بود؟ هیچ نهاد نظارتی نباید نسبت نحوه امضای قرارداد با آلكنو ورود كند؟ آیا این هزینهها شامل بیتالمال نمیشود؟ دلواپسانی كه در رسانه ملی حرف از بیتالمال میزنند چرا بعد از ناكامی بزرگ والیبال سكوت كردند؟ آیا آنها منافعی در این بین دارند كه ترجیح میدهند سكوت كنند؟ سوال در این خصوص زیاد است و ای كاش حداقل یك نفر در فدراسیون پیدا شود كه این جرات را داشته باشد تا پاسخگوی مردم، اهالی والیبال و اصحاب رسانه باشد.
نكته عجیب ماجرا اظهارنظر پیشكسوتی همچون مصطفی كارخانه است كه این روزها بیشتر از گذشته به فدراسیون نزدیك شده و حكم سرپرستی تیم ملی را هم گرفته است. حال اینكه او چرا و چگونه این سمت را هم گرفته جای بحث دارد، اما در شرایط كنونی شاید بد نباشد اظهارات عجیب وی را مرور كنیم.
او بعد از ناكامی تیم ملی در المپیك توكیو گفت: اكنون كاری نمیتوان كرد مگر اینكه از اشتباهات درس گرفته و جلوی آنها را بگیریم. قطعاً هر كاری كنیم ایراداتی وجود دارد. یك تعدای افراد مغرض هستند و هركاری كه انجام دهید از شما ایراد می گیرند. مردم بودند كه داورزنی را وادار كردند كه به سراغ مربی خارجی برود و شاید اگر به خود فدراسیون بود نمیخواست این كار را انجام دهد، اما انتظارات مردم از والیبال زیاد است و فدراسیون را مجاب كردند كه مربی نامداری به تیم ملی والیبال ایران آورده تا هدایت ملیپوشان را برعهده گیرد.
آقای كارخانه شما كه پست جدیدتان را در تیم ملی گرفتید چرا اینگونه صحبت میكنید؟ چه زمانی مردم، رئیس فدراسیون را مجبور كردند كه از مربی خارجی استفاده كند؟ اصلاً آیا مگر مردم اینقدر روی رئیس فدراسیون تاثیر دارند؟ اگر صدای مردم به گوش آقای رئیس میرسد و اظهارات آنها تاثیرگذار است، باید اعلام كنیم كه خواسته فعلی بسیاری از اهالی والیبال و مردم، استعفا و خداحافظی محمدرضا داورزنی است؛ آیا كسی به این خواستهها توجه میكند یا اینكه تنها حضور مربی خارجی با قراردادهای عجیب و غریب مهم است؟
انتهای پیام/