به گزارش رادیو ورزش؛ سید محمد پولادگر با اشاره به عملكرد نمایندگان این رشته در المپیك توكیو گفت: المپیك آوردگاهی است كه بهترین‌های دنیا در آن حضور داشته و هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست. در این دوره دیدیم كه قهرمانان بزرگ در مقابل جوانان پرانگیزه تن به شكست دادند. تكواندوكاران ما نیز به دلایل مختلف نتوانستند شایستگی‌های خود را به نمایش بگذارند.

وی با اشاره به حمایت‌های صورت گرفته از تیم ملی، افزود: در یك سال و نیم گذشته با وجود شیوع ویروس كرونا و مشكلات عدیده مالی، فدراسیون با حمایت‌های كمیته ملی المپیك و وزارت ورزش تمام ملزومات برگزاری اردوهای آماده‌سازی را فراهم و تلاش كرد این اردوها با كمترین مشكلی برگزار شود.

پولادگر گفت: دلم برای بچه‌هایم می‌سوزد. برای رسیدن و حضور در المپیك از جان مایه گذاشتند و سختی‌های بسیاری را تحمل كردند. آرمین هادی‌پور زمانی كه دچار پارگی رباط زانو شد، تمام پزشكان متخصص هم نظر بودند كه باید جراحی شود. بیش از یك سال تمرین كرد و درد زیادی كشید، چون سهمیه به نام آرمین بود و امكان جایگزینی شخص دیگری را نداشتیم. میرهاشم حسینی هم به دلیل اینكه برای حضور در مسابقات جهانی منچستر، انگلیس با یك ترفند كثیف غیرورزشی ویزای وی را صادر نكرد، مهمترین میدان برای كسب امتیاز و ارتقا رنكینگ را از دست داد و مسیر سخت‌تر و رقابت‌های فشرده‌‌تری را به منظور جبران امتیازات از دست رفته طی كرد.

رئیس فدراسیون تكواندو خاطرنشان كرد: ناهید كیانی هم به خاطر تصمیم كاملاً سیاسی و بی‌سابقه كمیته بین‌المللی المپیك در دادن سهمیه وایلد كارت به یك پناهنده ایرانی و تحمیل جدول 17 نفره، در سخت‌ترین شرایط و موقعیت زندگیش قرار گرفت. متاسفانه علی‌رغم شایستگی، این قهرمانان نتوانست نتیجه‌ای كه برای آن زحمت زیادی كشیده بودند را كسب كنند. كادرفنی هم كه زحمات شبانه روزی زیادی كشیده بودند تا این بچه‌ها در شرایط آمادگی مطلوبی قرار بگیرند نتوانستند در این میدان ثمره تلاش خود را بگیرند.

پولادگر با بیان اینكه شادی مردم مهم‌ترین انگیزه مسئولان و ورزشكاران برای حضور در مسابقات است، گفت: شرمنده مردم كشورم هستم و از آنها عذرخواهی می‌كنم كه تكواندو برای اولین بار از میدان المپیك نتوانست نتیجه‌ای را كسب كرده و دل مردم را شاد كند.

انتهای پیام/