به گزارش رادیو ورزش، جواد فروغی پس از كسب مدال طلا المپیك توكیو بیان كرد: اول از همه این مدال به خاطر لطف خدا است ، دوم هم لطف خدا است و سوم هم لطف او است. خانواده من و خودم خیلی وقت گذاشتیم و علی رغم شرایطی كه كرونا بر ورزش كشور به ویژه تیراندازی وارد كرده بود و بسیاری از مراكز تعطیل شده بود و نمی توانستیم تمرین كنیم، تمرینات را به صورت خشك در منزل انجام دادم.
او ادامه داد: بعد از آن در چند مسابقه آنلاین در قزاقستان و مصر شركت كردیم و توانستیم آمادگی خود را حفظ كنیم و در سطحی كه برای مسابقات بین المللی نیاز بود، نگه داریم. در مسابقات هند و قهرمانی اروپا و جام جهانی كرواسی شركت كردیم و همه این موارد كمك كرد كه به هدفی كه از پیش تعیین كره بودیم برسیم و خداراشكر منجر به بهترین نتیجه شد.
او در پاسخ به این سوال كه آیا پیش‌بینی كسب مدال طلا را داشتید، گفت: من عكس مدال طلا را پروفایل خودم قرار داده بودم و حتی ساخت مدال را با دقت نگام می كنم و می دانم كه حتی وزن آن 538 گرم و جنس آن از نقره با روكش طلا است و در نهایت هم به آن رسیدم.
فروغی در مورد آرامش خود در مر حله فینال تاكید كرد: مرحله مقدماتی را با آرامش شروع كردم اما در راند پنجم نمره‌ام كاهش پیدا كرد و استرس شدیدی پیدا كردم. واقعا خدا در مرحله فینال به من آرامش داد. وقتی هم كه با نفرات قبلی اختلاف امتیاز پیدا كردم آرامش بیشتر شد. البته ناگفته نماند كه درصدی از این آرام بودن هم به شخصیت خودم بر می گردد.
او در پاسخ به این پرسش كه وقتی پرستار بود، به این فكر می كرد روزی قهرمان المپیك شود، تاكید كرد: خیر، به هیچ وجه. جالب این است بگویم من از نوجوانی مشكل دریچه میترال دارم و این مسئله باعث می‌شود برخی از اوقات روز تپش قلب داشته باشم به همین خاطر به هر رشته ورزشی فكر می كردم كه شركت كنم اما اصلا این تصور را نداشتم در رشته‌ای مثل تیراندازی كه نیاز به ثبات دست دارد، فعالیت كنم و مدال المپیك بگیرم.

فروغی در پایان گفت: از مربیانم آقای نجفی، محسن نصر اصفهانی تشكر می كنم. خوشحالم كه در این شرایط سخت كرونا باعث خوشحالی مردم شدم. خانواده‌ام قطعا الان خیلی خوشحال هستند و من هم از خوشحالی آنها خشنودم.