رحمت وهبیه الهی آن قدر قوی و قدرتمند است كه مانع عذاب دنیوی و اخروی می‌شود. شناختن این نوع رحمت و به طور جد درخواست كردن آن از حضرت حق، لطفی از جانب حضرت زهرا(س) به متدینان فاطمی است.
به گزارش رادیو ورزش؛ الگو گرفتن از زندگی ائمه علیهم‌السلام جزو موارد مورد تاكید در معارف اسلامی و در جهت ساختن سبك زندگی مناسب برای مؤمنان است، در زندگی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها باید دقیق شد، با نگاهی نو آن زندگی را شناخت و به معنای واقعی كلمه آن را الگو قرار داد. یكی از ابعاد زندگانی این بانوی بزرگوار نیایش‌های عاشقانه آن حضرت با خداوند تبارك و تعالی است. دعاهایی است كه منسوب به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بوده و راهگشا برای كسب معرفت و رسیدن به كمال محسوب می‌شود.
دعا نزدیك‌ترین و مؤثرترین رابطه انسان با خداست. دعا در فرهنگ اسلامی از مهم‌ترین عبادات است؛ تا آنجا كه خداوند در قرآن مجید پس از امر به دعا و وعده استجابت «وَقالَ رَبُّكُمُ ادْعُونی أَسْتَجِبْ لَكُم» می‌افزاید: كسانی كه در برابر این رابطه نزدیك خلق و خالق تكبر می‌ورزند به زودی با ذلت وارد دوزخ می‌شوند: «اِنَّ الَّذینَ یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ». و در جایی دیگر از قرآن مجید می‌خوانیم: «قُلْ ما یَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّی لَوْلادُعاؤُكُم»؛ (بگو: پروردگارم برای شما ارزشی قائل نیست اگر دعای شما نباشد).
در اهمیت فوق‌العاده دعا در فرهنگ اسلامی همان بس كه دعا زیباترین رابطه خلق با خالق است و باعث طراوت روح انسان و نور امید بر آن می‌شود. دعا انسان را به اصلاح خویشتن و تهذیب اخلاق دعوت می‌كند. دعا نزدیك‌ترین و مؤثرترین رابطه انسان با خداست. به هنگام دعا، انسان با تمام وجودش خدا را مخاطب ساخته و از فضل و رحمتش طلب می‌كند و با خضوع و تذلل او را می‌خواند و خواسته‌های خود را بی پرده به عرض او می‌رساند.
گفتنی است به هنگام دعا تمام حجاب‌ها میان خداوند و بندگان برداشته می‌شود و انسان، مستقیماً او را مخاطب قرار داده و تمام نیازهای خود را با او در میان می‌گذارد. اضافه بر این، شكی نیست كه دعا نقش بسیار مؤثری در تربیت نفوس انسانی و سوق آنها به مراتب كمال دارد كه بسیاری از آن غافل اند. با این‌كه خداوند به انسان بسیار نزدیك است «وَنَحْنُ أَقْرَبُ اِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرید» ولی بسیار می‌شود كه انسان با غفلت و بی توجهی از او فاصله می‌گیرد و دور می‌شود. دعا می‌تواند این دوری را تبدیل به نزدیكی كند و این فاصله را از میان بردارد چرا كه انسان به هنگام دعا، قرب و نزدیكی خود را به خدا كاملاً احساس می‌كند. دعا همچون باران بهاری است كه سرزمین دل‌ها را سیراب می‌كند و شكوفه‌های ایمان و اخلاص و عشق و عبودیت را بر شاخسار روح انسان ظاهر می‌سازد. دعا نسیم روح بخش قدسی است كه همچون دم مسیحا عظم رمیم را به اذن الله حیات می بخشد.
