به گزارش رادیو ورزش؛ ایران الیاسوند، پیشكسوت تیم ملی تنیس روی میز، در پاسخ به این سوال كه چطور توانستید مسیر موفقیت را به سرعت طی كنید، بیان كرد: خودم هم نمی دانم چطور موفق شدم؛ زیرا در دوران نوجوانی من اجتماع نمی پذیرفت كه دختری پس از مدرسه به باشگاه برود و تا ساعت 5 عصر تمرین كند. مادرم هم با ورزش كردنم مخالف بود؛ اما من به شدت علاقه مند شدم و پشتكار داشتم و حتی به من گفتند كه جهشی پیشرفت كرده ام. در این مسیر برادرم بسیار مشوقم بود و به نظرم اگر حمایت های او نبود نمی توانستم به موفقیت دست پیدا كنم.
وی، عنوان كرد: سال اول، تیم دبیرستان ما در تهران هیچ رتبه ای نداشت؛ به طوریكه روز اول می باخت و از دور مسابقات خارج می شد؛ اما بعد از یك سال با تمرین و علاقه عجیب غریبی كه به این رشته پیدا كردم، علاوه بر اینكه نفر اول آموزشگاه های تهران شدم، تیم مدرسه هم به مقامی دست یافت.
هر مسابقه ای كه می خواستم بروم، به دلیل اینكه مادرم مخالفت می كرد، تا نیمه های شب گریه می كردم و صبح با چشم گریان وارد مسابقه می شدم.
وی، در پاسخ به این سوال كه اولین راكت و میز پینگ پنگ را كجا دیدید، بیان كرد: اولین میز پینگ پنگی كه دیدم، میز شكسته گوشه مدرسه بود. با توجه به اینكه خانواده ام با ورزش كردنم مخالف بودند، نمی توانستم از نظر مالی راكت بخرم و به همین علت به نجاری كه در محل زندگیمان بود رفتم و سفارش دادم با فیبر برایم راكت بسازد. یك سال اول را با همین راكت بازی كردم تا زمانیكه به باشگاه پیوستم و راكتی برایم تهیه كردند.
الیاسوند، در پاسخ به این پرسش كه آیا به غیر از باشگاه انجمن باشگاه دیگری عضو شدید، اظهار داشت: خیر؛ من اصولاً انسان متعصبی هستم. من از ابتدا تا انتهای دوران بازیگری ام عضو باشگاه انجمن دوشیزگان بودم؛ حتی همیشه به یاد آن باشگاه هستم؛ زیرا عملكرد و حمایت این باشگاه بسیار خوب بود. البته هیچ وقت تشویق مادی دریافت نمی كردیم؛ اما احترام زیادی برایمان قائل بودند و سفرهای تفریحی ورزشی برای جایزه ترتیب می دادند؛ یا عكس هایمان روی جلد مجلات چاپ می شد و همین ها برایمان انگیزه بود.
برنامه صدای پیشكسوت، با اجرای فرشته هوشمندی، روزهای شنبه و یكشنبه هر هفته از ساعت 21:05 به مدت 25 دقیقه از شبكه رادیویی ورزش تقدیم علاقه مندان می شود.