به گزارش رادیو ورزش؛ محمدرضا تهرانی پیشكسوت رسانه ورزشی در معرفی خود گفت: من متولد آبان 1321 در شهر بابل هستم. در مدرسه انشای خوبی داشتم و از همان بچگی به ورزش علاقمند بودم. با همان سن كم مطالب ورزشی می نوشتم و برای روزنامه كیهان ورزشی در تهران پست می كردم. برای ادامه تحصیل در دبیرستان زاگرس به تهران آمدم. بیش از 40 سال از عمرم به عنوان معلم صرف تعلیم و تربیت فرزندان این مرز و بوم شد و نویسندگی ورزشی كردم. قبل از انقلاب در صفحات ورزشی روزنامه صبح و آیندگان مطلب فرهنگی و ورزشی می نوشتم. در آن زمان روزنامه ورزشی تخصصی وجود نداشت ولی چون مطالب ورزشی جذاب بود و باعث افزایش تیراژ می شد روزنامه ها یك چهارم یا نصف صفحات خود را به ورزش اختصاص می دادند. بعد از انقلاب روزنامه صبح و آیندگان به صبح و آزادگان و سپس به ابرار تغییر نام داد كه در آنجا مشغول به كار بودم.
از سال 59 تا 70 به عنوان مسئول صفحه ورزشی اطلاعات و همزمان به مدت 6 سال قائم مقام دنیای ورزش بودم. همزمان در كارهای اجرایی و ورزشی باشگاه شاهین، فدراسیون فوتبال، اتحادیه فوتبال، سازمان لیگ، هئیت فوتبال استان تهران و جمعیت حامیان و هواداران فوتبال و تیم های ملی انجام وظیفه كردم. از سال 70 تا كنون در هفته نامه "شما" به عنوان مسئول ورزش مشغول به كار هستم. وقتی وارد این هفته نامه شدم در اولین جلسه استاد حبیب الله عسگراولادی توصیه های فوق العاده پر بار و آموزنده به بنده فرمودند. از جمله اینكه "شغل شما قابل احترام و شریف است و این به خاطر قلمی است كه در دست دارید چون خداوند به قلم سوگند خورده است. اول باید به آن هدف و رسالت ایمان داشته باشید و بعد برنامه ریزی كنید. سر لوحه كارتان باید حمایت از منافع ملی و عمومی باشد". تمام سعی من در این نیم قرن كار مطبوعاتی این بود كه از اصولم تخطی نكنم. قشر زحمت كش و شرافتمند مطبوعات نباید دغدغه امنیت شغلی، رفاه و معیشت، آزادی نوشتن و ارتقای دانش نوین را داشته باشند و جز وظایف انجمن خبرنگاران و نویسندگان ورزشی است كه این مسائل را برطرف نمایند.
در روزنامه اطلاعات ستون طنزی داشتم به نام حكایت آقا بزرگ كه یك بار در مورد پرویز دهداری مطلبی نوشتم ولی بعد پشیمان شدم و از ایشان عذرخواهی كردم.
تهرانی در ادامه در مورد یكی از زیباترین خاطرات اش بیان كرد: كاظم رحیمی از بازیكنان شاهین قم هم بازی حاج احمد آقا خمینی بود. اوایل انقلاب رحیمی مدیریت باشگاه شاهین را برعهده گرفت و من به عنوان دستیار دعوت به كار شدم. به خاطر دوستی رحیمی با حاج احمد آقا، همگی تقاضا دیدار خصوصی با امام كردیم. حاج احمد آقا پرسیدند تیم شاهین در چه رده ای از جدول قرار دارد؟ و ما گفتیم پنجم. ایشان جواب دادند هر موقع قهرمان شدید و جام گرفتید برای ملاقات هماهنگ می كنم. بازیكنان به شوق ملاقات با حضرت امام هم قسم شدند و تلاش كردند و قهرمان جام حذفی شدند. وعده ملاقات ما با امام 16 اسفند سال 60 تعیین شد. من پیشنهاد دادم غیر از تیم شاهین بازیكنان تیم های پرسپولیس و استقلال هم چند نفری بیایند. علی پروین، محمد دادكان، محمد مایلی كهن، سعید مراغه چیان، غلامرضا فتح آبادی و ... از جمله این افراد بودند. صبح زود و با شوق فراوان وارد جماران شدیم. آنجا یك منزل یك طبقه و ساده در حدود 140 متری ولی جذاب و باصفا بود. حضرت امام در تراس بدون عبا و امامه با صلابتی خاص روی مبل نشسته بودند. پس از در آغوش گرفتن امام همگی در اتاق نشستیم. امام در آن دیدار آن جمله تاریخی كه " من ورزشكار نیستم ولی ورزشكاران را دوست دارم " را بر زبان آوردند. با این سخن تصوری كه بعضی از مخالفان جمهوری اسلامی از امام در ذهن داشتند خراب شد و نشان داد كه مرجع بزرگ جهان اسلام نه تنها مخالفتی با ورزش ندارند بلكه ورزشكاران را نیز دوست دارند.
برنامه یك فنجان چای داغ سه شنبه 19 اردیبهشت كاری از گروه علوم ورزشی به تهیه كنندگی عبادالله رضایی و با اجرای منصوریان پخش شد. این برنامه هر روز (بجز جمعه) ساعت 13:05 تقدیم شنوندگان رادیو ورزش می شود.