به گزارش رادیو ورزش؛ قاسم پناهگر، پیشكسوت فوتبال، در ادامه صحبت های قسمت قبل عنوان كرد: بعد از مدتی كار در تیم كیان، امیرآصفی به دلیل تنگناهای مالی انحلال تیم را اعلام كرد و به تیم برق رفت. من در تمرینات تیم برق هم شركت كردم. قرار بود در جام آقاخان كه در پاكستان برگزار می شد، برویم؛ اما اتفاقی افتاد كه من راهی این مسابقات نشدم. شبی با یكی از بازیكنان كه خط خورده بود و همراه تیم به پاكستان اعزام نمی شد، قدم می زدم واو از ناراحتی خود بابت نبودن در تركیب تیم صحبت كرد كه من فردای آن روز به امیرآصفی زنگ زدم و گفتم كه من نمی توانم همراه تیم بیایم و در نهایت آن بازیكن جایگزینم شد؛ زیرا من فوتبال را برای اینكه دوستان بیشتری داشته باشم، ادامه دادم.
وی، در ادامه گفت: در ورزشگاه شماره 8 میدان خراسان تیمی را تشكیل دادم. بازیكنان جوان و خوبی در تیم حضور داشتند كه دو بازیكن شاخص آن هادی آهنگران و حمید علیدوستی بودند. خودم هم 4 سال كاپیتان تیم بودم و بازی كردم. 10 سال هم در باشگاه تهران جوان سرمربی بودم.
پناهگر، در پاسخ به این سوال كه امورات تیم تهران جوان را چطور اداره می كردید، اظهار داشت: هزینه شخصی بود. برای 3 تیم لباس ورزشی و كفش تهیه می كردم. البته دستمزد كمی می دادیم؛ به طور مثال به مرحوم حسین عسگری، كاپیتان تیم كه 3 سال برایم بازی كرد، 40 هزار تومان دادم؛ به سعید عزیزیان هم همینطور و دیگر بازیكنان كمتر دریافت كردند. البته به بازیكنانم می رسیدم؛ مثلاً تا میوه و چای نمی خوردند، نمی گذاشتم بروند.
این پیشكسوت فوتبال، درباره تركیب تیم تهران جوان بیان كرد: با توجه به اینكه محل تمرینات از مركز شهر دور بود، هر كس حاضر نمی شد در این تیم فعالیت كند و من مجبور بودم بیشتر از جوانان استفاده كنم. بازیكنانی می آمدند كه خودم در جوانان با آنها كار كرده بودم و بعضاً از بیرون هم یار می گرفتم.
پناهگر، نیز در پاسخ به این پرسش كه چرا آنقدر زود دوره فوتبالی شما تمام شد، عنوان كرد: 28 سالم بود كه فوتبال را كنار گذاشتم. فكری به من فرمود می فرستیم كه بروی دوره ببینی و من گفتم كه دارم ازدواج می كنم و نمی خواهم ادامه بدهم؛ اما نگذاشتند و در نهایت در حیطه مربیگری و مدیریت مشغول به كار شدم.
برنامه یك فنجان چای داغ، با اجرای منصوریان، هر روز به جز جمعه ها ساعت 13:30 به مدت 30 دقیقه از شبكه رادیویی ورزش تقدیم شنوندگان می شود.