به گزارش رادیو ورزش؛ قاسم پناهگر، پیشكسوت فوتبال، درباره خود اظهار كرد: 72 سال سن دارم. من در حومه بازار، كوچه غریبان بدنیا آمده ام؛ پدر و مادر نیز در همین محله متولد شده اند. بعد از اینكه دوران دبیرستان را تمام كردم، پدرم مغازه اش را تحویل من داد و 37 سال در بازار كار اقتصادی كردم. در خانواده ای مذهبی بزرگ شده ام. پدرم مردی بی آلایش بود و هیچگاه دوست نداشت كه فرزندانش خودبین باشند و همیشه می گفت درختی كه میوه اش بیشتر است، سرش خم تر است. من 6 سال در مدرسه اسلامی درس خوانده ام كه محیط این مدرسه هم در تربیتم خیلی نقش داشت.
وی در ادامه گفت: بنده در تیم كیان فوتبال بازی كرده ام كه مربی ام زنده یاد منصور امیرآصفی بود. ما از این مربی با اخلاق آموختیم كه واقعاً عاشق فوتبال باشیم نه كاسب فوتبال. فوتبال را برای خدمت به جامعه و جوانان دنبال كردم و برد و باخت برایم اهمیتی نداشت. خوشحالم كه در این راستا دوستان خوبی هم پیدا كردم.
اولین باری كه امیرآصفی را دیدم و مجذوب این مرد شدم، كلاس چهارم یا پنجم ابتدایی بودم. یكی از دوستان هم محلی من را همراه خود به ورزشگاه شماره پنج باغ فردوس مولوی برد. در این ورزشگاه امیر آصفی مربی بود كه با دیدن من در كنار زمین، پیشنهاد داد بازی كنم. توپی در اختیارم گذاشت و زمانیكه شوت زدم، توپ به سینه این مربی نشست. من هم از خجالت سرم را پایین انداخته بودم كه گفت پسر جان هیچ طوری نشده، بازیت را ادامه بده.
این آشنایی باعث شد كه به تیم كیان بپیوندم و از سال 40 تا 48 در این تیم بازی كردم. 8 سال در تیمی بودم كه سالی یك جفت كفش 40 تومانی می گرفتم و در تمام این 8 سال نتوانستند به ما گرمكن بدهند؛ زیرا در این تیم امیرآصفی و تعدادی دیگر، از حقوق خودشان این تیم را اداره می كردند.
پناهگر، عنوان كرد: من زیر دست فردی اخلاق مدار كه به جوانان توجه ویژه ای داشت، درس های اولیه را آموختم. به خاطر دارم وقتی در تهران جوان مربی شدم، امیر آصفی كه 4 ماه به لندن رفته بود و در تیم آرسنال دوره عملی دیده بود را دعوت كردم. زمانیكه امیر آصفی آمد از نظر فنی هیچ تذكری نداد و تنها یك جمله به من گفت و آن جمله این بود كه هر آنچه برای بچه های دیگر انجام می دهی و می پسندی، فكر كن همین كار را برای فرزندان خودت انجام می دهند.
برنامه یك فنجان چای داغ، با اجرای منصوریان، هر روز به جز جمعه ها ساعت 13:30 به مدت 30 دقیقه از شبكه رادیویی ورزش تقدیم شنوندگان می شود.