به گزارش رادیو ورزش؛ حسین كازرانی، پیشكسوت فوتبال، خود را اینطور معرفی كرد: 71 سال سن دارم و متولد اندیمشك هستم. من از 11 سالگی ورزش را با تنیس روی میز شروع كردم و بعد از مدتی به فوتبال روی آوردم. بعد از بازیهای محلی در مسابقات آموزشگاه های استان و سپس رقابتهای قهرمان كشوری آموزشگاه ها شركت كردم كه با تیم خوزستان و به اتفاق دوست خوبم مجید حلوایی قهرمان ایران شدیم.
وی، ادامه داد: 17 ساله بودم كه مسابقات قهرمان كشوری در اهواز برگزار شد و از تمام استان فقط من برای تیم ملی بزرگسالان انتخاب شدم. به دلایلی كه دوست ندارم توضیح بدهم، از تیم ملی خط خوردم و مجدداً به اندیمشك بازگشتم و فوتبال را ادامه دادم. سوچ كه مربی وقت تیم ملی بود، از من عذرخواهی كرد و گفت من در خط خوردن تو هیچ دخیل نبودم و فردی را به جای من بردند كه بازی اش شاید نصف من هم تكنیكی نبود.
بعد از گرفتن دیپلم از فوتبال خوزستان جدا شدم و به تهران آمدم. پس از آن در تیم پاس بازی كردم. من تا انتهای دوران بازیگری ام در تیم پاس بودم. آن دوران حبیبی هم كاپیتان و هم مربی تیم بود.
كازرانی، در پاسخ به این سوال كه چه شد به تیم پاس پیوستید، اظهار كرد: آن زمان دانشكده پلیس هر ساله 2،3 نفر را استخدام می كرد. من وارد این دانشكده شده بودم و به اجبار باید در تیم پاس هم بازی می كردم. با توجه به اینكه ما از كادر تیم پلیس بودیم، مبلغ قراردادمان كمتر از دیگر بازیكنان بود و فقط 5 هزار تومان دریافت می كردم.
برنامه یك فنجان چای داغ، امروز با اجرای منصوریان، كاری از گروه علوم ورزشی بود كه این برنامه هر روز به جز جمعه ها ساعت 13:05 به مدت 30 دقیقه از شبكه رادیویی ورزش تقدیم شنوندگان می شود.