به گزارش رادیو ورزش؛ ریاحی، داور فوتبال، در معرفی خود گفت: بنده متولد منطقه سیدخندان تهران هستم. در محله سید خندان یك زمین خاكی داشتیم كه هم ریگ و شن و هم خار در آن وجود داشت و ما در آن به بازی فوتبال مشغول می شدیم. علی رغم اینكه بعد از بازی كف پایم خونی می شد، هر زمان كه مسابقه داشتیم از شب قبل برای بازی فردا خوشحالی می كردم. علاقه ای كه به مرور نسبت به فوتبال در من به وجود آمد، باعث شد این رشته را ادامه دهم.
وی، در پاسخ به این سوال كه هم دوره ای های شما چه كسانی بودند، عنوان كرد: مجید روستا و سه برادر مناجاتی از هم بازیهای بنده بودند. نظری، خوش خوان، محمد صالحی، دزفولی، فنایی، عسگری از هم دوره ای هایی بنده در دوران قضاوت بودند.
ریاحی، به نخستین تیم باشگاهی خود اشاره كرد و گفت: ابتدا در تیمی به نام ایزد مهرآباد بازی كردم؛ پس از آن به تیم های دسته 2 تهران راه پیدا كردم. آن زمان وقتی دكتر اكرامی تیم شاهین را داشت، در بازی بنده را به تیم شاهین دعوت كرد كه در آن زمان 17 سال سن داشتم. 4 سال در این تیم بازی كردم.
این پیشكسوت داوری، در پاسخ به این سوال كه چرا فوتبال را رها كردید و به سمت داوری آمدید، عنوان كرد: بسیاری از دوستان هم این سوال را می پرسند. اكرامی در آن دوران بنده و تعدادی دیگر از فوتبالیست ها را به دانشسرا معرفی كرد. بعد از فارغ التحصیلی معلم ورزش شدیم. پس از اینكه دبیر ورزش شدم، به حرفه داوری گرایش پیدا كردم.
وی، در خصوص قضاوت خود در جام جهانی گفت: بعد از انقلاب تنها داوری كه در جام جهانی دو سوت در رده سنی جوانان قضاوت كرده، من بودم. در این مسابقات نزدیك به 9 نفر از همكاران به عنوان كمك داور معرفی شده بودند.
برنامه یك فنجان چای داغ، به تهیه كنندگی عبادالله رضایی، كاری از گروه علوم ورزشی بود كه این برنامه هر روز به جز جمعه ها ساعت 13:05 به مدت 30 دقیقه از شبكه رادیویی ورزش تقدیم شنوندگان می شود.