به گزارش رادیو ورزش؛ پگاه فرزانه، بازیكن فوتسال درخصوص زندگی ورزشی خود اظهار كرد: من به فوتسال علاقه نداشتم و به پیشنهاد و اجبار مادرم فوتسالیست شدم. پدرم قهرمان جهان در رشته رزمی بود و من هم رزمی را دوست داشتم و از بچگی رزمی كار می كردم. یك روز مادرم گفت كه نباید دیگر به تمرین رزمی بروم و باید فوتسال بازی كنم.
در سال 89 فوتسال را شروع كردم و به این رشته علاقمند شدم. پیشرفتی كه در فوتسال داشتم؛ باعث شد كه آن را ادامه دهم. ولی اگر به عقب برمی گشتم؛ رزمی را انتخاب می كردم.
اولین باشگاهی كه بازی كردم بازرگانی امیر نوشهر بود. مربی ما تیم لیگ برتری هم داشت و ما چند سال بعد در سن 13 سالگی وارد مسابقات لیگ برتر شدیم و در نیمكت بازی ها در كنار بازیكنان بزرگی نشستیم و در آن سن پائین به ما بازی هم می رسید.
پگاه فرزانه در مورد لزوم حمایت از فوتسال بانوان بیان كرد: باید به فوتسال بانوان اهمیت بیشتری داده شود. تیم نوشهر یك لیگ برتری قدیمی بود كه به دلیل عدم حمایت منحل شد. امیدوارم تنها تیم مازندرانی یعنی استقلال ساری كه هم اكنون در آن بازی می كنیم؛ پابرجا بماند و دختران مازندرانی مجبور نشوند؛ به تیم های شهرهای دیگر بروند و دور از خانواده هایشان باشند.
پردیس فرزانه، بازیكن فوتسال در مورد زندگی ورزشی خود توضیح داد: من بر خلاف خواهرم ورزش رزمی را دوست نداشتم. یكی از دوستانم كه فوتسال می رفت؛ از تكنیك هایی كه از مربیش آموزش دیده بود؛ حرف می زد. من خوشم آمد و با مادرم در میان گذاشتم و مادرم هم استقبال كرد. خواهرم را راضی كردم تا او هم به فوتسال بیاید. از بچگی فوتبال را دوست داشتم و استقلالی هستم. پدرم 4 صبح تا 7 صبح در ساحل تمرین می كرد و این الگوی من شد كه در كنار ساحل تمرین كنم.
پردیس فرزانه پیرامون اهمیت همدلی در تیم گفت: بازیكنان تیم باید یكدل باشند و در زمین از خودگذشتگی داشته باشند تا تیم موفق شود. من آرامش مربی را دوست دارم و عقیده دارم چه زمانی كه تیم گل زده و چه زمانی كه گل خورده باید به همدیگر روحیه بدهیم. جنجالی ترین بازی كه داشتم؛ بازی بین دو تیم نوشهر و ساری بود.
برنامه یك فنجان چای داغ چهارشنبه 3 آبان كاری از گروه علوم ورزشی به تهیه كنندگی عبادالله رضایی و با اجرای مائده علاقمند پخش شد. این برنامه هر روز (بجز جمعه) ساعت 13:05تقدیم شنوندگان رادیو ورزش می شود.