گفتگو با پدر و پسر پینگ پنگ باز

به گزارش رادیو ورزش، در تنیس روی میز بازیكنانی وجود دارند كه پس از بررسی پشت پرده موفقیت آنها متوجه می شوید پدرانی دارند كه به واسطه ی پینگ پنگ باز بودن خود نقش پدر و مربی را با هم ایفا كرده اند تا شاهد موفقیت هر چه بیشتر فرزندان خود باشند. در رشته تنیس روی میز این قبیل پدران كم نیستند مانند رحمت عالمیان كه نوشاد و نیما عالمیان دست پروده او هستند و یا امید شمس كه حمید و نوید را تحویل تنیس روی میز ایران داده و اكنون نوید تبدیل به یكی از پدیده های تنیس روی میز ایران شده است.
در حال حاضر نیز پینگ پنگ باز با استعدادی دیگری در راه است كه با آموزش های پدر قدم در راه قهرمانی گذاشته است. بنیامین فرجی 11ساله در همین ابتدای راه، قهرمان نونهالان ایران و نایب قهرمان مسابقات قهرمانی آسیا میانه شد و جواز حضور در قهرمانی آسیا را به دست آورد. البته بعدا كرونا مانع برگزاری این رقابتها شد.
بنیامین با وجود سن كم اما با اعتماد به نفس زیاد كه كاملا در كلامش مشهود است در مورد آینده خود صحبت می كرد و پدرش نیز آینده درخشانی را برای این پینگ پنگ باز نونهال متصور است.
گفتگویی را كه با این پدر و پسر پینگ پنگ باز انجام شده در ادامه می خوانید:
*از چه زمانی حس كردی به تنیس روی میز علاقه داری؟
من از 4 سالگی پینگ پنگ را شروع كردم. پدرم تمرین می رفت من هم همراهش بودم و علاقه مند شدم. البته فوتبال را هم دوست دارم.
*فكر می كنی در تنیس روی میز حرفه ای شده ای؟
حرفه ای كه شدم اما باید باز هم كار كنم تا قوی تر شوم.
*در ایران بازی كدام بازیكن را دوست داری؟
نیما عالمیان و امیر حسین هدایی. با نیما اصلا بازی نكرده ام اما با هدایی بازی داشته ام.
*از الان به آینده فكر كرده ای كه می خواهی در تنیس روی میز به كجا برسی؟
می خواهم المپیك شركت كنم. اگر كرونا نبود می خواستم در قهرمانی نونهالان جهان هم شركت كنم. من می خواهم در پینگ پنگ موفق شوم. ان شاءالله كه كرونا برود و بتوانم در مسابقات بازی كنم.
*میانه ات با درس چگونه است ؟
صبح ها درس می خوانم و بعد از ظهرها هم تمرین پینگ پنگ دارم و در باشگاه بابایم تمرین می كنم.
*دوستانت تاكنون درخواست كرده اند پینگ پنگ را یادشان بدهی؟
بله. فورهند و بك هند یادشان می دهم.
*اوقات فراغت پینگ پنگ بازی می كنی یا فوتبال؟
پینگ پنگ بازی می كنم. بعضی اقاوت در پنجشنبه یا جمعه ها فوتبال بازی می كنم.
*طرفدار كدام تیم هستی؟
رئال مادرید و استقلال.
*تا حالا پیش آمده از پینگ پنگ بازی كردن خسته شوی؟
من خیلی پینگ پنگ بازی كردن را دوست دارم و با تمام وجود ادامه اش می دهم.
*در خانه غیر شما و پدرت كس دیگری هم پینگ پنگ بازی می كند؟
بله.خواهرم هم پینگ پنگ بازی می كند.
*در خانه با خواهرت پینگ پنگ بازی می كنید؟
نه چون امكاناتش را در خانه نداریم.
در ادامه گفتگو با رضا فرجی پدر بنیامین را می خوانید:
*از چه سالی در تنیس روی میز حضور داشتید؟
من از سال 65 به صورت آماتور پینگ پنگ را شروع كردم كه خیلی خوشم آمد و ادامه دادم. در سال 68 توانستم قهرمان جوانان ایران شوم. چهار مرتبه نیز قهرمان امیدهای ایران و قهرمان دهه 60 مسابقات بین المللی دهه فجر شدم. در تور های جهانی مختلف هم شركت كردم. پنج مرتبه هم در سوپر لیگ عنوان قهرمانی را به دست آوردم. از سال 66 تا 87 عضو تیم ملی بودم و تنیس روی میز را به صورت حرفه ای دنبال كردم. پس از آن دیگر بازی نكردم و وارد عرصه مربیگری شدم و بالاترین درجه مربیگری را دارم و سرمربی تیم ملی امید هم بوده ام.
*بنیامین از چه سنی علاقه خود به تنیس روی میز را نشان داد؟
زمانی كه من باشگاه می رفتم همراه من می آمد. البته اوایل بازیگوشی می كرد. 4ساله بود كه علاقه نشان داد و چون نمی توانست پشت میز قرار بگیرد، او را روی میز می گذاشتم و راكت را به دستش می دادم. توپ را كه به آن طرف تور می انداخت برایش لذت بخش بود. كم كم پشت میز قرار گرفت و آموزش دید. به عنوان یك مربی و نه پدر حس می كنم توانایی زیادی دارد. او پنج مرتبه قهرمان نونهالان ایران شد. قرار بود در مسابقات آسیایی شركت كند كه به دلیل كرونا لغو شد. در واقع كرونا تمام برنامه های ما را بهم ریخت. بنیامین در 9 سالگی توانست قهرمان 11 ساله های ایران شود و این خیلی ارزشمند بود چون در سنین پایین حتی اختلاف سنی چند ماه هم روی قدرت و ضربه دست تاثیر دارد.
*بنیامین كاملا تحت نظر خود شما آموزش می بیند؟
بله، من باشگاه دارم و روزی سه ساعت هم با بنیامین تمرین می كنم. او خیلی با هوش و علاقهمند است و با عشق تمرین می كند و ما هم از جدیت او انرژی می گیریم. البته من به غیر از بنیامین، بازیكنان دیگری تحویل جامعه پینگ پنگ داده ام مانند متین نجفی كه نفر ششم آسیا و آریا نصیری كه نفر دوم نوجوانان ایران شد. شغل و زندگی من مربیگری و انتقال تجربه است.
* تا چه اندازه تلاش می كنید در حین آموزش به بنیامین حس پدرانه را دخیل نكنید؟
شغل من مربیگری است و بنیامین هم در كلاس عمومی شركت می كند. بارها شده بنیامین من را در حین آموزش بابا صدا كرده و به او گفته ام اینجا پدرش نیستم و باید من را مانند دیگر بازیكنان آقای فرجی صدا كند. از طرفی كسانی كه من را می شناسند می دانند در كارم به عنوان یك مربی بسیار جدی و سخت گیر هستم. البته برخی اوقات این حس پدرانه هست اما درصدش خیلی كم است و سعی كرده ام خیلی حرفه ای تر به این مسئله نگاه كنم و خوشبختانه جواب مثبت هم دارم می گیرم. خیلی از پدرها هستند كه قهرمان جهان و ایران بوده اند اما نتوانسته اند به فرزندان خود انتقال تجربه را انجام دهند. خدا را شكر این اتفاق برای ما افتاده است و خود بنیامین هم خیلی زحمت می كشد و منظم كارهایش را انجام می دهد.
*آینده ای را برای بنیامین متصور هستید؟
من برنامه بنیامین را چیده بودم و می خواست در قهرمانی نونهالان جهان مقام بگیرد كه كرونا پیش آمد. می خواهم بعد از اتمام كرونا، او را به بهترین جایگاه پینگ پنگ برسانم و به عنوان پدر و مربی این را می گویم. چون توانایی اش را دارد و نمی خواهم این استعداد ملی بسوزد. درست است الان كرونا دست ما را برای حضور در مسابقات بسته است اما جلوی ما را برای تمرین كردن نگرفته و با شور و حرارت به او و بقیه شاگردانم آموزش و تمرین می دهم.
*تاكنون پیش آمده او از پینگ پینگ بازی كردن خسته شود؟
بنیامین بیشتر از سنش دارد حركت می كند و اصلا خسته نمی شود. او پر حرارت در راه قهرمانی حركت می كند. او قطعا یك اعجوبه است و ان شاءالله فدراسیون هم حمایت می كند ستاره دیگری به میدان می آید.
*برای حضور در مسابقات خارجی به مشكل برخورده اید؟
تا به حال مشكلی پیش نیامده است فدراسیون هم كارش را انجام می دهد.
*صحبت پایانی؟
از فدراسیون و هیات تنیس روی میز تهران تشكر می كنم كه ما در این راه حمایت می كنند.
منبع: ایسنا