زنان ورزشكار ایران در المپیك ریو 9 سهمیه كسب كردند اما تاكنون 6 سهمیه بازیهای توكیو را به دست آوردهاند و باید منتظر ماند و دید كه آیا تعداد سهمیه بانوان ایرانی در المپیك ژاپن بیشتر از برزیل خواهد شد یا نه.
به گزارش رادیو ورزش، جهان در سال 2021 شاهد بزرگترین رویداد ورزشی است. المپیك توكیو كه قرار بود مرداد سال 99 برگزار شود به دلیل شیوع ویروس كرونا یك سال به تعویق افتاد و 1 تا 17 مرداد 1400 برگزار میشود. ورزش ایران تاكنون 52 سهمیه برای این بازیها كسب كرده كه سهم زنان 6 و مردان 46 سهمیه است. با این حال تلاش برای كسب سهمیه همچنان ادامه دارد و با برگزاری مسابقات انتخابی احتمال افزایش در این تعداد وجود دارد.
نجمه خدمتی، آرمینا صادقیان، فاطمه كرمزاده و هانیه رستیمان(تیراندازی)، حمیده عباسعلی و سارا بهمنیار(كاراته) زنان ورزشكاری هستند كه تاكنون سهمیه قطعی المپیك 2020 را كسب كردهاند و ورزشكاران دیگری نیز فرصت دارند تا مسافر توكیو شوند.
زنان ایران برای المپیك ریو 9 سهمیه كسب كرده بودند كه چهار سهمیه آن در تیراندازی و پنج سهمیه دیگر در رشتههای تكواندو، قایقرانی، دوومیدانی، تیروكمان و تنیس روی میز به دست آمد. تیراندازان تاكنون برای بازیهای 2020 چهار سهمیه دور قبل را تكرار كردهاند و احتمال افزایش تعداد آن از طریق رنكینگ نیز وجود دارد؛ گلنوش سبقتاللهی با توجه به جایگاه خود در رتبهبندی جهانی، یكی از شانسهای این رشته است. نكته قابل توجه در این دوره شانس كم الهه احمدی است. او كه سابقه حضور در دو المپیك قبل را دارد، موفق نشد در مسابقات انتخابی، سهمیه بازیهای 2020 را كسب كند و باید منتظر اعلام رنكینگ جهانی باشد.
نكته قابل توجه دیگر این است كه كاراته برای اولین بار در المپیك حضور دارد و دو زن ورزشكار ایران هم موفق شدهاند در این رشته كسب سهمیه كنند اما در تكواندو هنوز سهمیهای به دست نیامده است. در حالی كه این رشته در ریو یك سهمیه داشت و اولین مدال تاریخ زنان ایران در المپیك را هم به دست آورد. همچنین رشتههای قایقرانی، دوومیدانی، تیروكمان و تنیس روی میز كه در ریو هر كدام یك نماینده داشتند، با شروع مسابقات انتخابی شانس خود را برای كسب سهمیه 2020 امتحان میكنند.
دختران در بخشهای آبهای آرام و رویینگ به دنبال المپیكی شدن هستند. قرار بود مسابقات انتخابی این رشته فروردین و اردیبهشت 99 برگزار شود اما به دلیل شیوع كرونا به تعویق افتاد. در تنیس روی میز نیز مسابقات به صورت منطقهای برگزار میشود و قرار است كه ندا شهسواری و شیما صفایی به عنوان نمایندگان ایران به مسابقه انتخابی آسیایی میانه اعزام شوند. شهسواری سهمیه دور قبل این منطقه را از آن خود كرد و این امیدواری وجود دارد كه یكی از پینگپنگبازان ایران المپیكی شود.
اوضاع در دوومیدانی متفاوت است و دختران این رشته با ورودیهای المپیك فاصله زیادی دارند، با این حال فرزانه فصیحی كه در چند ماه اخیر در ماده دوی 60 متر عملكرد قابل قبولی داشته و برای اولین بار بین زنان دونده ایران سهمیه مسابقات جهانی داخل سالن را كسب كرده، یكی از شانسهای كسب سهمیه است. هرچند فصیحی برای المپیكی شدن باید در ماده 100 متر رقابت كند و ركورد رسمی او با ورودی المپیك فاصله دارد اما میتوان امیدوار بود كه در این ماده هم روند رو به رشدی داشته باشد.
ثریا آقایی در بدمنیتون نیز به دنبال كسب سهمیه است. در این رشته بر اساس رنكینگ به ورزشكاران سهمیه تعلق میگیرد و آقایی با شركت در مسابقات مختلف به دنبال ارتقا جایگاه خود در رتبهبندی جهانی است اما با شیوع كرونا مسابقات این رشته تا پایان ماه جولای (10 مرداد 99) به تعویق افتاد و این ورزشكار باید منتظر باشد تا شرایط مناسب برای برگزاری مسابقات فراهم شود. علاوه بر این شمشیر بازی، بسكتبال و وزنه برداری هم به دنبال كسب سهمیه هستند. البته وزنهبرداری زنان میخواهد از طریق وایلدكارت یك سهمیه در المپیك داشته باشد اما گفته میشود كه شانس كمی دارد چرا كه كمیته بینالمللی المپیك قصد دارد وایلدكارتها را به كشورهایی اختصاص دهد كه در كل سهمیههای كمتری در المپیك دارند. زنان بسكتبالیست هم برای المپیكی شدن دو تورنمنت انتخابی پیش رو دارند اما با توجه به تیمهای حاضر در این مسابقات كارشان بسیار سخت است.
حال باید دید كه آیا تعداد سهمیههای المپیك را میتوان به عنوان معیاری برای پیشرفت در نظر گرفت و اینكه وعدههای حمایت از زنان ایران در عمل نیز اجرا شده و در سهمیههای المپیك نمود پیدا میكند یا نه؟