پس از تعلیق فدراسیون جودو از سوی فدراسیون جهانی این رشته، ورزش ایران در انتظار معرفی مقصران این اتفاق است.
فدراسیون جودوی ایران تعلیق شد. خبری تلخ كه روز گذشته (چهارشنبه) رسما از سوی فدراسیون جهانی این رشته اعلام شد و امیدهای یكی از پرسابقهترین رشتههای ورزشی رزمی كشور را برای حضور در المپیك 2020 و كسب نخستین مدال المپیكی این رشته برباد داد.
در اینكه در شكلگیری و رقم خوردن این اتفاق، از مدتها قبل سناریویی از سوی فدراسیون جهانی طراحی و مرحله به مرحله اجرایی شد تا در نهایت فدراسیون جودوی ایران تعلیق شود، هیچ شكی وجود ندارد و در اینكه رئیس فدراسیون جهانی با سران رژیم اشغالگر قدس روابط نزدیكی دارد تردیدی نیست، اما در اینكه چگونه ما در داخل ایران وارد این سناریو و بازی شدیم بحث و حرف و حدیثهای بسیاری وجود دارد.
سعید ملایی در حالی به عنوان تنها نماینده ایران در مسابقات جهانی جودو در ژاپن حاضر شد كه به واسطه عملكرد خوب در سالیان اخیر در صدر رنكینگ فدراسیون جهانی این رشته قرار داشت و نه تنها به عنوان یكی از مدعیان تكرار عنوان قهرمانی دوره گذشته خود در وزن 81- كیلوگرم شناخته میشد، بلكه از اصلیترین شانس ورزش ایران برای كسب مدال طلای المپیك بود.
از طرفی با توجه به عملكرد جودوكار رژیم صهیونسیتی در یك سال اخیر، شاهد صعود او در رنكینگ و قرار گرفتن در جایگاه دوم رنكینگ تا پیش از مسابقات جهانی بودیم. در این شرایط پیكار و مصاف این دو ورزشكار در ژاپن در فینال بسیار محتمل به نظر میرسید، همانگونه كه پیشتر نیز رقیب ملایی به فینال رسیده بود. اتفاقی كه خواسته و ایدهآل فدراسیون جهانی جودو بود و شاید مدتها زمان برای آن صرف شده بود تا این بار در توكیو اجرایی و جودو ایران را دچار مشكل و سعید ملایی را به یك ابزار برای خواست ماریوس ویزر، رئیس اهل رومانی فدراسیون جهانی جودو تبدیل كند.
اتفاقی كه با اندكی تدبیر و مدیریت درست مسئولان فدراسیون جودو و ورزش ایران میتوانست اینگونه و مطابق خواست مسئولان فدراسیون جهانی پیش نرود و ما را در مخمصه قرار ندهد. فاصله امتیازی سعید ملایی در رنكینگ فدراسیون جهانی با رقبای خود برای كسب سهمیه المپیك باعث شده بود تا این ورزشكار نیز در مصاحبههای خود عنوان كند حتی عدم حضور در این مسابقات و سایر رقابتهای باقی مانده تا پایان روند كسب سهمیه المپیك، خطری در كسب سهمیه او ایجاد نخواهد كرد.
موضوعی كه میتوانست مبنای تصمیم مسئولان فدراسیون جودو و جامعه ورزش ایران باشد تا با عدم اعزام ملایی نه تنها به شكل گیری اتفاق رخ داده منجر نشود بلكه شانس ورزش ایران را برای كسب نخستین مدال المپیك در رشته جودو در توكیو افزایش دهد. قطعا اگر در این مدت شرایطی فراهم میشد كه سعید ملایی با حسن نظر مقامات ورزش كشور روبرو و این ورزشكار از سناریوی فدراسیون جهانی آگاه میشد، دیگر شاهد تصمیم احساسی او نبودیم كه پرده آخر سناریوی مقامات فدراسیون جهانی را رقم بزند.
اتفاقی كه نه تنها باعث مهاجرت ملایی و از دست رفتن فرصت كسب نخستین مدال طلا در رشته جودو برای ورزش ایران نمیشد، بلكه ما را در شرایطی قرار نداده بود كه حالا با تعلیق جودو روبرو شده و امیدها و آرزوهای هزاران جودوكار نوجوانان و جوانان كشور را برباد رفته ببینیم.
در حال حاضر و بعد از این اتفاق كمترین توقع از مسئولان ورزش كشور برخورد با مسببان داخلی این اتفاق است. اتفاقی كه قطعا جودوی تازه جان گرفته كشور را مجددا سالیان سال به عقب خواهد برد و سرنوشت و آینده ورزشكاران این رشته را در هالهای از ابهام قرار خواهد داد. موضوعی كه با عدم اعزام ملایی و حتی در بدترین شرایط با از دست رفتن شانس كسب سهمیه و مدال المپیك تبعات كمتری برای جودوی ایران داشت، حالا به كلاف سردرگمی تبدیل شده است كه حل آن نیازمند ماهها و یا حتی سالها تلاش و مذاكره است.
در كنار همه این موارد نباید فراموش كرد عدم توجه و رسیدگی به ورزشكاران از جمله سعید ملایی باعث رخ دادن این اتفاقات شد. ملایی در مسابقات گرندپری پاریس نیز برای عدم رویایی با ورزشكار رژیم اشغالگر قدس، در مرحله نیمهنهایی تن به شكست داد، اما از آن زمان به بعد مسئولان ورزش كشور او را به حال خود رها كرده بودند كه نتیجه آن دلسردی این ورزشكار از عدم توجه مسئولان بود.
در این شرایط خواست جامعه ورزش این است كه مشخص شود در این شرایط چه كسانی مجوز اعزام ملایی را صادر كردند و این هزینه را برای ورزش ایران رقم زدند. باید مشخص شود كه چه كسانی با اعزام ملایی موافقت كردند، در صورتی كه محمد محمدی بریمانلو به مسابقات اعزام نشد.
ار دیگر در قضیه تعلیق جودو مشخص شد كه امروز بیش از هر زمانی ورزش ایران نیازمند دیپلماسی ورزشی دارد. موضوعی كه خلا آن پیش از پیش در قضیه جودو به چشم آمد.
منبع:تسنیم