یك نشریه ایتالیایی ضمن تمجید از اسطوره فوتبال ایران، او را به بمب‌افكنی تشبیه كرد كه حتی فوق‌ستاره تیم ملی پرتغال هم به گردش نرسیده است.
روزنامه ایتالیایی «ایل فوگلیو» در گزارشی با تیتر «علی دایی؛ بمب‌افكنی نسبتاً ناشناخته كه حتی رونالدو به گردش نرسیده است»، نوشت: «دایی نقش مهمی در پیروزی تیم ملی فوتبال ایران مقابل آمریكا در مرحله گروهی جام جهانی 1998 داشت، او همچین در لیگ باشگاهی آلمان نیز بازی كرد، اما اسطوره‌ای محلی باقی ماند. هیچ‌كس به اندازه دایی در بازی‌های ملی گلزنی نكرده است.
یك فوتبالیست ایرانی است كه بهتر از كریستیانو رونالدوست، حداقل اگر آمار و ارقام را لحاظ كنیم. او یكی از معدود ركوردهایی را در اختیار دارد كه متعلق به حریص‌ترین فوتبالیست تاریخ نیست. نام او علی دایی است، مهاجمی كه در سال 2007 بازنشسته شد و در حال حاضر به حرفه سرمربیگری مشغول است. او می‌توانست فوتبالیستی در كلاس جهانی بشود و فرانس بكن‌باوئر - رئیس وقت باشگاه بایرن مونیخ - در مقطعی به این موضوع پی برد و به استعداد ذاتی او تكیه كرد، اما هرگز چنین اتفاقی رخ نداد و بیشتر در كشور خود یك قهرمان باقی ماند.
علی دایی در باشگاه‌های زیادی بازی كرده است، اما تیم ملی را به عنوان ویترین حرفه‌ای خود انتخاب كرد، جایی كه با پیراهن ایران شاید بتوان گفت مهاجمی دست‌نیافتنی شد. 109 گل زده او كه همگی در رده ملی بوده، توسط فدراسیون بین‌المللی آمار و تاریخ فوتبال (IFFHS) هم تأیید شده است. حتی كریستیانو رونالدو هم نتوانسته به این ركورد برسد، هرچند با 88 گل زده در این مسیر قرار دارد و با وجود گذر از ركورد 84 گل زده پوشكاشِ فقید، همچنان پایین‌تر از علی دایی است كه همچنان همانند غریبه‌ای است كه ما باید او را بیشتر بشناسیم. علی دایی روی گلزنی‌ها، خودش، اتفاقات بازی و قدرتش تمركز داشت».
در ادامه این گزارش با اشاره به تیم‌های باشگاهی كه علی دایی برای آن‌ها بازی كرد و حضورش با تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی 1998 فرانسه و تقابل با تیم ملی آمریكا، از او به عنوان اولین فوتبالیست آسیایی یاد شده كه در لیگ قهرمانان اروپا - در تاریخ 30 سپتامبر 1998 - بازی كرده است.
در بخش پایانی این گزارش آمده است: وقتی كه علی دایی در سال 2003 از ركورد پوشكاش گذشت - زمانی كه كریستیانو رونالدو هنوز فاصله زیادی در تعداد گل‌های ملی با وی داشت - با گل‌هایی كه به ثمر رساند - با توجه به اینكه فوتبال ملی‌اش را از سن 24 سالگی آغاز كرد، این ركوردش را ارزشمندتر می‌كند - تبدیل به یك اسطوره در كشورش شد. زندگی دایی، اما همیشه توأم با آرامش نبوده است، چون برخی چیزها بخشودنی نیست. برای مثال در جام جهانی 2006 آلمان، دایی با وجود اینكه 37 ساله بود، حاضر نشد با كناره‌گیری از تیم ملی راه را برای جوانان باز كند كه همین جنجال‌آفرین شد. در حالی كه برخی به خاطر ثروت زیاد و علاقه بسیار دایی به اتومبیل‌های لوكس از او بیزار بودند، اسطوره فوتبال ایران در عوض سعی كرد در زندگی دوم خود به عنوان یك كارآفرین بی‌تفاوت به خیلی چیزها نباشد و در اقداماتی نیكوكارانه، مدارس و بیمارستان‌هایی ساخت.
این فوق‌العاده است كه 13 سال پس از بازنشستگی خود بروید و بگویید كه حتی توسط كریستیانو رونالدو دست‌یافتنی نیستید. دایی كه تنها با 149 بازی ملی 109 گل به ثمر رساند، مشكلی نمی‌بیند اگر روزی ركوردش توسط فوتبالیست دیگری شكسته شود. علی دایی در این باره می‌گوید: «وقتی شما ركوردی ثبت می‌كنید، می‌دانید كه دیر یا زود این ركورد توسط كسی شكسته خواهد شد. در نهایت رونالدو موفق به این كار خواهد شد، اما برای این كار نیاز به زمان و تلاش دارد».
