آیا سرخابی‌ها با سپردن هدایتشان به سرمربیان خارجی خوشبخت می‌شوند؟
به گزارش رادیو ورزش، روزنامه شرق نوشت: «نوزدهمین دوره رقابت‌های لیگ برتر در شرایطی در آستانه برگزاری است كه هر دو تیم پرسپولیس و استقلال درست مثل فصل پیش هدایتشان را به دست مربیان خارجی سپرده‌اند؛ استقلال برای اولین بار در تاریخ یك سرمربی ایتالیایی آورده و آندره‌آ استراماچونی، سرمربی سابق اینتر، را به عنوان جدیدترین مربی خارجی روی نیمكت نشانده؛ این ایتالیایی جوان آمده تا جایگزین یك خارجی دیگر شود: وینفرید شفر. پیرمرد آلمانی درست در فاصله سه هفته مانده به پایان رقابت‌های لیگ در فصل گذشته از كار بركنار شد. پرسپولیس هم برای اولین بار در تاریخ هدایتش را به یك مربی آرژانتینی سپرده است؛ آنها بعد از عصر درخشانی كه با برانكو ایوانكوویچ داشته‌اند، حالا نیمكت را آرژانتینی كرده‌اند به این امید كه موفقیت‌هایشان در لیگ برتر ادامه داشته باشد. حال اما موضوعی كه قابل بحث است اینكه آیا این دو تیم با سپردن هدایتشان به سرمربیان خارجی خوشبخت می‌شوند؟
فقط امیر قلعه‌نویی!
رقابت‌های لیگ برتر از فصل 81-80 شروع شده و الان نوزدهمین فصلش را قرار است تجربه كند. در این مدت استقلالی‌ها سرمربیان مختلفی را روی نیمكت نشانده‌اند كه استراماچونی ایتالیایی سومین خارجی‌ای است كه به‌عنوان سرمربی، هدایت استقلالی‌ها در لیگ برتر را برعهده می‌گیرد. البته این تیم فقط در یك بازی، با هدایت میك مك درموت به میدان رفت كه به دلیل اندك بودن حضورش به عنوان سرمربی در این دسته نمی‌گنجد. رولند كخ آلمانی اولین مربی خارجی لیگ‌برتری استقلال بود. در فصل دوم او آمد تا جانشین امیر قلعه‌نویی شود ولی فقط یك سال دوام آورد و از كار بركنار شد. استقلال در عصر این مربی آلمانی هیچ جامی به دست نیاورد. سال‌های زیادی گذشت تا استقلال دوباره در لیگ برتر به یك مربی خارجی اعتماد كرد؛ در واقع بعد از فصل دوم این تیم با سرمربیان داخلی كار كرد تا اینكه نوبت به فصل هفدهم رسید؛ جایی كه وینفرید شفر تبدیل شد به دومین سرمربی آلمانی استقلال در رقابت‌های لیگ برتر. شرایط برای شفر خیلی بهتر از همتای دیگرش پیش رفت ولی او با وجود دوم‌كردن باشگاه در رقابت‌های لیگ برتر دستش به جام قهرمانی نرسید تا فقط با عنوان قهرمانی در جام حذفی، دل هواداران این باشگاه را خوشحال كند. شفر هم اما دو فصل كامل دوام نیاورد و از كار بركنار شد تا حالا عصر «ایتالیایی» این تیم شروع شود. برای استقلالی‌ها، سرمربیان خارجی در لیگ برتر تا اینجا قهرمانی نیاورده‌اند ولی در عوض امیر قلعه‌نویی، پرافتخارترین مربی‌شان بوده. او كه همیشه مخالف «اجنبی‌های چشم‌آبی» بوده، در مدت‌زمان حضورش در استقلال در لیگ برتر خوش درخشیده. قلعه‌نویی در چند نوبت روی نیمكت این تیم نشسته كه كلی هم افتخار آورده؛ او سه قهرمانی برای استقلال در لیگ برتر و یك عنوان قهرمانی در جام حذفی هم آورده تا نه‌تنها پرافتخارترین سرمربی لیگ‌برتری باشد، بلكه پرافتخارترین سرمربی استقلال در لیگ برتر هم لقب بگیرد. امیر اما به واسطه مشكلاتی كه با مدیران و بعضاً تماشاگران داشته، از استقلال دور مانده و این روزها با سپاهان در پی رسیدن به یك قهرمانی دیگر در لیگ برتر است. همین مرور كوتاه وضعیت استقلال در كار كردن با سرمربیان خارجی را نشان می‌دهد: آنها با خارجی‌ها (تا این لحظه) چندان خوشبخت نبوده‌اند.
برانكو و دیگر هیچ
برعكس استقلال، رقیب سنتی‌اش از مربیان خارجی «خیر» دیده است. پرسپولیس كه با علی پروین در اولین دوره رقابت‌های لیگ برتر به عنوان قهرمانی رسید، دیگر تا رسیدن یك مربی «خارج‌دیده» دستش از رسیدن به جام قهرمانی در لیگ برتر كوتاه ماند. وینگو بگوویچ، راینر سوبل، آری هان و مصطفی دنیزلی فهرست طولانی سرمربیان خارجی ای بودند كه روی نیمكت پرسپولیس نشستند، ولی كار پروین را نتوانستند تكرار كنند. این ناكامی تا زمانی ادامه داشت كه افشین قطبی از «ینگه‌دنیا» به ایران برگشت و پرسپولیس را در فصل 87-86 با وجود كسر امتیاز دوباره به عنوان قهرمانی رساند. بعد از قطبی، پرسپولیسی‌ها سه خارجی دیگر را هم روی نیمكت نشاندند كه با آنها هم جامی نیاوردند؛ نلو وینگادا، (مجدداً) مصطفی دنیزلی و مانوئل ژوزه. با این حال آخرین خارجی‌ای كه روی نیمكت این تیم نشست، همه معادلات را عوض كرد؛ برانكو ایوانكوویچ چهار فصل روی نیمكت پرسپولیس نشست و شش جام برای این تیم به دست آورد؛ مهم‌ترینشان اما سه قهرمانی متوالی در رقابت‌های لیگ برتر بود كه این تیم را تبدیل كرد به پرافتخارترین تیم لیگ برتر ایران. برانكو در نهایت اما از پرسپولیسی‌ها جدا شد تا با عنوان «پرافتخارترین مربی خارجی باشگاه» تهران را ترك كند. ناگفته پیداست كه پرسپولیس در رقابت‌های لیگ برتر با نشاندن سرمربی خارجی روی نیمكتش به مراتب سود بیشتری در مقایسه با رقیب آبی‌پوش كرده است. نكته اما به تعداد حضور مربیان خارجی در این باشگاه هم برمی‌گردد؛ بر خلاف استقلال كه خیلی كم به سرمربیان خارجی اعتماد كرده، پرسپولیسی‌ها در 18 دوره اخیر لیگ برتر تا دلتان بخواهد مربی خارجی داشته‌اند؛ پیش از كالدرون كه دهمین مربی خارجی باشگاه پرسپولیس در لیگ برتر است، برانكو نهمین خارجی‌ای بود كه روی نیمكت این تیم در لیگ برتر می‌نشست. به عبارت دقیق‌تر، پرسپولیس در لیگ برتر، بیش از آنكه با مربیان داخلی كار كرده باشد، هدایتش را به خارجی‌ها سپرده است.»
پایگاه اطلاع رسانی رادیو ورزش: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع كاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
