موفقیت تیم ژاپن در شكست دوباره آلمان و تدوام روند روبه رشد این تیم در فوتبال جهان حاصل یك برنامهریزی مدون و توسعهمحور است كه از سال 2005 آغاز شد و هدف آن قهرمانی جهان در سال 2050 است.
به گزارش رادیو ورزش؛ از دوم آذر 1401 تا 18 شهریور 1402، از ورزشگاه بینالمللی خلیفه دوحه تا ورزشگاه شهر ولفسبورگ، تنها 9 ماه و نیم فاصله بود. مدت زمانی كه اگر چه زیاد هم طولانی نبود اما فاصله آلمان و ژاپن را بیشتر از همیشه كرد. ژاپنیها پس از آنكه در دوحه در مرحله گروهی جامجهانی 2 بر یك آلمان را شكست دادند و یكی از شگفتیهای جام را رقم زدند، این بار در یك بازی تداركاتی قدرتشان را به رخ ژرمنها كشاندند و شنبهشب 4 بر یك پیروز شدند تا نشان دهند كه شگفتی پاییز گذشته در دوحه اتفاقی نبوده است.
هر چند شاگردان هاجیمه موریاسو در یك هشتم نهایی با شكست برابر كرواسی در ورزشگاه الجنوب دوحه با جامجهانی وداع كردند اما آنها در فیفادی سپتامبر با ثبت یك پیروزی خیرهكننده برابر شاگردان هانسی فلیك دوباره نام خودشان را به عنوان تیمی كه حرفهای زیادی برای زدن دارد، سر زبانها انداختهاند و نتیجه ثبت شده در ولفسبورگ نگاهها را به سمت چشمبادامیها برگردانده است.
رویای ژاپنیها در مسیر تحقق است، رویای كشوری كه با مجموعه كمیك استریپهای كارتون فوتبالیستها در 40 سال پیش آغاز شد و حالا قدم به قدم در حال نزدیك شدن به آن هستند.
«كاپیتان سوباسا» در ابتدا بر اساس مجموعۀ كمیكاستریپهای ژاپنی كه یوئیچی تاكاهاشی در مجلۀ هفتگی Shōnen Jump در 37 قسمت تصویرسازی كرد، درست شد. این بخش مجله، با نام «كاپیتان سوباسا» برای نخستین بار در سال 1981 چاپ شد و انتشار آن تا سال 1988 تجدید میشد و اولین مجموعۀ انیمیشنی آن نیز در 1983 آماده پخش شد.
شخصیت معروف كارتون فوتبالیستها به نام سوباسا محبوبیتی جهانی پیدا كرد و تبدیل به خاطره مشترك خیلی از علاقمندان فوتبال در جهان شد، شخصیتی كه دوست داشت قهرمان جهان شود. آن روزها كمتر كسی حتی در آسیا هم روی ژاپن حساب باز میكرد اما از شخصیت كارتونی سوباسا گرفته تا برنامه بلندمدت فدراسیون فوتبال ژاپن با عنوان چشمانداز 2050 كه به قهرمانی جهان ختم میشود، سبب شده تا چشمبادامیها با یك حركت حساب شده در حال پیشروی و نزدیك شدن به آرزویی باشند كه تاكاهاشی برای شخصیت كارتونی سوباسا ترسیم كرده بود.
برنامه 2050 فدراسیون فوتبال ژاپن سال 2005 تدوین شد، برنامهای كه فدراسیون فوتبال این كشور سه سال پس از میزبانی مشترك با كرهجنوبی، تعهد داد كه « تا سال 2050خانواده فوتبال ژاپن، هوادارانی كه عشق واقعی به فوتبال دارند، 10 میلیون نفر خواهند بود.ما میزبان جام جهانی فوتبال در ژاپن خواهیم بود و تیم ملی ژاپن قهرمان خواهد شد.»
آنها همچنین سال 2022 یك برنامه بلندمدت صدساله را برای ایجاد 100 تیم حرفهای تدوین كردند تا نشان دهند كه فراتر از 2050 هم فكر میكنند و به دنبال ایجاد یك زیرساخت و قوی برای تداوم موفقیتهایشان هستند.
ویتایا لائوهاكول، فوتبالیست سابق تایلندی و یكی از مربیان شاغل در جیلیگ ژاپن میگوید: ژاپن قبل از اینكه در جام جهانی بازی كند، در مورد ایجاد ساختاری برای سیستم توسعه فوتبال جدی بود.
آنها پیش از اولین صعودشان به جامجهانی كه در سال 1994 ثبت شد، راه رسیدن به این مسابقات را آموختند. این مربی تایلندی میگوید:«در طول جام جهانی 1990 ایتالیا، فدراسیون فوتبال ژاپن دو مربی از هر باشگاه ژاپنی را كه شامل یك سرمربی و كمك مربی بود به ایتالیا فرستاد تا با حضور در استادیومها و تماشای مسابقات، در مورد چگونگی رسیدن به جام جهانی تجزیه و تحلیل كنند. سپس، [ما] بازگشتیم تا سیستم را برای رسیدن به جام جهانی تجزیه و تحلیل و توسعه دهیم.» پس از جام جهانی ایتالیا بود كه ژاپنیها در ادامه توانستند 7 بار متوالی به این مسابقات صعود كنند.
چنین آیندهنگریها و بلندپروازیهایی كه با یك برنامهریزی توسعه محور همراه با دادههای قوی فوتبال ژاپن در ریل توسعه قرار داده، سبب شده است كه چشمبادامیها مانند نتیجهای كه شنبهشب در ولسفبورگ رقم زدند، خیرهكننده ظاهر شوند و نشان دهند كه موفقیتشان هیچگاه یك جرقه یا شگفتی نخواهد بود. فوتبالی كه با برنامهریزی در بخشهای مختلف از ردههای پایه و توسعه آكادمیها و زیرساختها، امروز در حال برداشت میوههای این آیندهنگری است.
ژاپن میتواند یك الگوی موفق برای فدراسیون فوتبال ایران برای رسیدن به موفقیتهای تضمین شده و ادامهدار باشد، سیستمی كه سعی میكند با الگوبرداری از كشورهای مدعی در فوتبال جهان با یك برنامه بلند مدت و نه شعارزده خودش را به سطح اول فوتبال دنیا نزدیك كند.
این را مقایسه كنید با فوتبال ایران كه حتی برای سال آینده هم هدفگذاری ندارد، چه برسد كه بخواهد مانند ژاپنیها برنامه 45 ساله و 100 ساله داشته باشد. تغییر مدیران ژاپنی تغییری در مسیر ایجاد نمیكند و مدیر بعدی مسیر قبلی را برای رسیدن به هدف ادامه میدهد. جایی درست بر خلاف فوتبال ایران كه مدیرانش هر كدام با مسیرهایی كاملا مخالف یكدیگر به دنبال دوباره ساختن هستند و هر بار روز از نو، روزی از نو! به طوری كه آیندهنگری و اهداف كلان و بلندمدت و نگاه توسعه محور جایی در برنامههای مدیران فوتبال ایران ندارد.
همینها تفاوتها رقم میزند و فوتبال ژاپن شنبهشب در ولفسبورگ آلمان را تحقیر میكند و اینجا معضل چمن بزرگترین ورزشگاه ایران ذهن مدیران را به خودش مشغول كرده است!
انتهای پیام/
منبع: ایرنا